Aptal Karahindiba Ve Diğerleri

KEO 24

"Bana güzelim dedi!"

"Kulağımın dibinde bağırma Neva!"

Sevinçten zıplayarak son mesajlaşmamızı tekrar okudum. Bu çocuk resmen Buğra ile sevgili olmamızı kafasına takmış gibiydi. Yoksa basit bir kıskanmadan fazlası mı vardı?

"Bu da bir garip, mesajda çocuğa buz dolabı gibi davranır gelir arkasından sevinç naraları atar."

Gözlerimi devirerek gelinimizin yanına oturdum.

"O çocuk en son ona olan hislerimi dile getirdiğimde bana bacımsın demişti, ne yapsaydım yüzsüz yüzsüz tatlı aşk sözcükleri mi yazsaydım? Benim de bir onurum var kızım."

"Onuru gururu boş verde söylesene bu çocuk ne konuşacak seninle?"

Biraz düşündüm, gerçekten bunu daha önce neden merak etmemiştim hattâ ona neden sormamıştım ki?

"Ne bileyim ben. Sormadım ki, sorsamda söylemezdi bence."

"Yiğitliğe leke sürmemek için çok çabalıyorsun Neva ama Hakan söz konusuyken tam bir Leyla oluyorsun."

"Seviyorum diyorum kızım, kolay mı? Ne olursa olsun onu çok seviyorum. Adını anarken dahi kalp atışlarım hızlanıyor. Sen dua et mesajlaştık arasaydı kesin hebele hübele olur konuşamazdım."

Bu halime gülmekle yetindi. Ve ertesi gün olacakları hemen ona anlatmam konusunda söz alarak abimin yanına gitti. Ona da veda ederek evine geçecekti.

Beni uçan kuştan bile kıskanan abimse son zamanlarda sevgilisinin tüm ilgisini benim çalmama bozulduğundan kendime yeni bir yakın arkadaş bulmam konusuna ısrarcıydı. Hatta nerdeyse Buğra'yı özlüyorum bile demişti.