Aptal Karahindiba Ve Diğerleri

19

Neva'nın onlarda kalmam için ısrar etmesi üzerine -bir türlü görmediği beni, sırf Selim'in gözüne sokmak için- hafta sonu için annemden izin almıştım ve şuan Neva ile birlikte terasta oturuyorduk.

Hiç konuşmuyorduk çünkü ağzımı açmak istemeyecek kadar mutsuzdum.

Selim'in yanımıza doğru gelmesiyle birden ayağa kalkan Neva panikle konuştu.

"Şey! Yemekte ocağım vardı, ben hemen bakıp geliyorum."

Koşarak merdivenlerden inen aptal arkadaşım beni açık ediyordu ama Selim, o ne derse desin anlamadığından bir sıkıntı yoktu.

"Merhaba."

Benimle bu kadar kibar konuşmasına alışkın değildim, en azından son zamanlarda.

"Merhaba."

Merakla gözlerine baktım, acaba yine bilinmeyenin kim olduğunu mu soracaktı?

"Muhammed kim Nisan?"

Sorusuyla bir anda panikledim.

"Kim? Şey- O- Bir arkadaş."

Az önce Selim'in gözlerinde bir yıldız mı kaymıştı?

"Anlıyorum, sana bir soru soracağım. Bunu cevaplamak zorunda değilsin. Ben sadece eski bir arkadaşın olarak merak ettim, sevdiğin biri mi var Nisan?"

Ovvv, bu soru çok sertti. Acaba bilinmeyenin ben olduğumu anlamış mıydı? Ne olursa olsun, dürüst olmaya karar verdim.

" Evet, biri var."

Derin bir nefes verdi. Lütfen anlamamış olsun, bir daha yüzüne bakamam.

"Anlıyorum. Dikkat et, kimsenin seni üzmesine izin verme. Bizim çocuklardan da uzak dur. Az çok duyuyorsun konuşmalarını, senin önünde ses tonlarını bile kısmadan senin hakkında konuşuyorlar. O kadar rahat ve gereksizler."

Arkadaşlarına gereksiz demesiyle gülümsedim. Tam bir abi gibi davranıyordu ama bunu umursamadım. Selim'i tekrar hayatımda istiyordum, bir abi gibi davransa da..

" Teşekkürler, endişelenme mahşerin atlılarıyla ilgilenmiyorum. Sadece çok komikler, onlarla arkadaş olmak eğlenceli."

Burukça gülümsedi.

"Bir de bana sor."

Ellerini çalıya benzeyen saçlarıma yaklaştırdı ve bir köpeği sever gibi başımı okşadı. Yüzümü buruşturdum, keşke gelirken saçlarımı düzleştirseydim.

"Ben küçük bir köpek değilim, beni böyle sevemezsin."

"Nisan ben seni hiç bir şekilde sevemem. Neva seni affetmiş olabilir ama ben affedemiyorum. Sadece içimden mutlu olmanı dilemeyi kesemiyorum o kadar."

Ellerini cebine sokarak parçalara ayırdığı kalbimi arkasında bıraktı ve gitti.