Limerence||Park Jimin ✓

1.2

Arkadaşlar yıldız ve yorumlarınızı görmek yazmak için bana güç veriyor.Lütfen eksik etmeyin.Sizleri seviyorum.

"Ah!Telefonum çalıyor.Müsadenle"diyerek masadan kalkıp köşe tarafa geçmişti başkan bozuntusu.

Gözlerimi devirdim.

Ben yokmuşum gibi davranması sinirlerime dokunuyordu.Sahil kenarında bir kafede oturuyorduk.Jimin'e beni buraya sürüklediği için kafa atmak istiyordum.

Jimin'e baktığımda elini çenesine koymuş beni izlerken bulmuştum.

Ona bakarak kaşlarımı çattım.

"Ne demeye beni buraya sürükledin ki?"

"Fena mı oldu?İki insan yüzü gördün"demesiyle dişlerimi gıcırdattım.

"Doğru.Birkaç gündür çevremde olduğundan insan yüzüne hasret kalmıştım"

Soktuğum laf cuk diye oturmuştu.

Sırıttı.

"İnsanlar ve taşlar olarak iki kategoriye ayrılıyorsa dediğin doğru"demesiyle cevap vereceğim sırada karşıdan gelen başkan bozuntusu ile çenemi kapattım.

Bu kız çok boş yapıyordu.

Karşıma oturduğunda yanımdaki Jimin'e gülümsedi.

"Ee Jimin hayatında kimse yok mu?"

Jimin cıkladıktan sonra "öyle bir arayışım dahi yok"demesiyle başkan bozuntusunun düşen suratına sırıtarak bakmıştım.

"Seni es geçiyorum Mi-Young"

"Neden?"

"Öyle bir arayışın olsa dahi kimsenin sana adım atmayacağına eminim"

Ona anlayamayan bakışlar attım.

"Böyle düşünmenin amacı ne?"diyerek çıkıştım.Bana ön yargı ile yaklaşıyorsa bildiği birşey olmalıydı.

"Bilmem"diyerek omuz silkti.

"Seni daha önce karşı cinsle yan yana görmediğimdendir belki de"

Onu öldürmek istiyordum.Elimde fırsat olsa onu parçalayacaktım.

Göz ucu ile Jimin'e baktığımda başkan bozuntusuna bakıyordu.Daha sonra bakışları beni buldu.

"Tercih meselesi"diyerek kestirip attım.

"Tercih meseli mi?"diyerek alaylı bir tavır takındı.

Kahkaha bıraktı ortama.

"Geçen sene deli gibi hoşlandığın çocuğa ne oldu?"diyerek bakışlarını Jimin'e çevirdi.

Ne yapmaya çalışıyordu bu kız?

Özel hayatımı yabancı insanlarla konuşacak değildim.

Hele ki başkan bozuntusuyla.

"Kalkma vaktim gelmiş demek ki"diyerek çantamı astığım sandalyeden aldım.

Arkama bakmadan hızlı adımlarla eve yönelmiştim.

Eve girdiğimde derin bir nefes aldım.Babam ortalıkta gözükmüyordu.

Aklıma bileklik meselesi gelmişti yine.

Jimin'in bilekliğini babamın çalışma odasında nasıl bulduğuma aklım hala ermiyordu.

"Anne!"

Anneme çağırdığımda mutfakta elini kurulayarak bana bakmıştı.

"Mi-Young geldin mi?Biraz geciktin sanki"