Limerence||Park Jimin ✓

BÜYÜK FİNAL

Bu bölüme yapabildiğiniz kadar yorum yapın lütfen.

Son kez.

Öksürdüm.

Yaklaşık iki gündür türlü türlü işkencelere maruz kalıyordum.

Artık o kadar bıkmıştım ki bu lanet adam beni öldürse de kurtulsam diyordum.

Bağırıp çağırıyordum ama kimse beni duymuyordu.

Sesim kısılmıştı.

Yerde yatarken ağlayamıyordum bile.

Ağlamaktan göz pınarlarım kurumuştu çünkü.

Telefonum yaşadığımız arbede sonucu kırılmıştı ve ben büyük tuzağın içinde hapsolmuştum.

Kapının açılması ile gözlerimi sıkıca kapatmıştım.

Bir umut bu lanet adam geri gider diye düşünüyordum.

Saçıma dolanan ellerle çığlık atmıştım.

Saç diplerim deli gibi acıyordu.

Beni duvar kenarına sürüklerken ben saçımdaki ellerden kurtulmaya çalışıyordum.

"Şu koca iki günde debelenmekten bir türlü vazgeçmedin.Senin için üzülüyorum Mi-Young.Elimden kurtulamayacağını biliyorsun"

"Umarım cehennemin diplerinde acı çekersin"

Kafamı duvara sertçe vurması ile inlemiştim.

Yüzümün kan içinde kaldığını biliyordum.

Bana acı çektirmekten vazgeçmiyordu.

Beynim oynamıştı resmen.

"Okuduğun belayı tekrar etmek ister misin?"

Yüzüne kan dolu ağzımla tükürmüştüm.

Bu sefer sinirlenmiş kafamı daha sert vurmuştu.

''Sanırım benim öldürmeme gerek kalmayacak.Şu haline bak geberip gideceksin''

''Ölsem de iki elim yakanı bırakmayacak''diye mırıldanmıştım.İç organlarım deli gibi acıyordu.

''Duyamadım.Evet güzelim evet.Jimin'i de kısa süre sonra yanına gönderirim''

''adi herif!"

Beni yere atmasıyla acı içinde öksürmüştüm.İki gündür karnıma yediğim tekmeler canımı yakıyordu.

Ellerini beline koymuş beni seyrederken arka plandan duyulan siren sesleri gözlerimi umutla aralamama sebep olmuştu.

Polis yerimizi bulmuştu.

Bir an önce bu iğrenç yerden kurtulmak istiyordum.

"Polis yaklaşıyor!"diyerek içeriye giren adamla Jimin'in üvey babası ne yapacağını şaşırmıştı.

Sırıttım.

"Şimdi köşeye sıkıştın ha?Ne yapacaksın?"

Hızla yanıma gelip kolumdan çekmeye çalışıyordu.

Ben diretince saçımdan tutmaya başlamıştı.Canım yansa da karşı çıkmıştım.Tek adım dahil atmıyordum.

"Toparlanın!Mekanı terk ediyoruz!"

"Nah mekanı terk ediyorsun"diyen tanıdık sesle kapıya bakmıştık.

Konuşan Taehyung'tu.Yanındaki Jimin beni görmüş ve endişe ile bana bakıyordu.