Selamlar!
Finalin son kısmını da bu hafta içerisinde yayınlayacağım.Bakarsınız yarın bile olabilir.
Limerence ailesini özleyeceğim💕
Sizleri seviyorum.Beklemede kalın.
Bu son iki bölümün bol yorum ve vote hak ettiğini düşünüyorum.Yine de takdir sizlerin.
"Alo?"
"Mi-Young ben Hyun Ok"
"Hyun Ok?"diyerek şaşkınlığıma engel olamamıştım.
Gecenin bu saatinde beni neden aradığını ve numaramı nereden bulduğunu bilmiyordum.
"Seni bu saatte rahatsız etmek istemezdim ama bir sorun var"
"Ne sorunu?"
"Jimin"diye mırıldanması ile kaşlarım çatılmıştı.
Jimin ile ilgili olabilecek her sorun beni yakından ilgilendiriyordu.
"Jimin mi?Ne oldu Jimin'e?!"
Korkmuştum.
Ona bir şey olmuş olma ihtimali beni deli ediyordu.Yataktan hızla doğrularken kalbim deli gibi çarpıyordu.
Söyleyeceği tek bir kelime bile beni derinden yaralayabilirdi.
"Babası aradı ve onunla buluşmak istediğini söyledi.Senin onun elinde olduğunu ve gelmezse sana zarar vereceğini söyledi"
"Nasıl?"
Anlattığı şey tuhaf geliyordu.
Jimin neden beni aramamıştı ki?
Neden önceki gibi sesimi telefonda duymak istememişti?
"Seni aradığında telefonuna ulaşamadık.O da apar topar depoya gitti"
Hızlı ve sessiz adımlarla aşağıya inerken elim ayağıma dolaşmıştı.
"Ne kadar önce çıktı?Tek mi gitti?"
Anahtarı alırken kapıyı yavaşça kapatmıştım.Koşar adımlarla lanet depoya doğru adımlıyordum.
"Kimseyi bu işe bulaştırmak istemediğini söyledi.Bu yüzden evden sessiz sedasız çıkıp gitti"
"Tamam.Yola çıktım bende.Sende diğerlerine haber ver"
"Tamam"diyerek kapatması ile son aramalara bakmıştım.
Beni Jimin yada başka birinin aradığına dair bir iz yoktu.Bu beni daha da şüphelendirmişti ama söz konusu Jimin'di ve ben ne olursa olsun onun yanına gidecektim.
Telefondan Jimin'i bulup aradığımda çalmıştı.Açan olmayınca daha da telaşlanmış depoya doğru koşmaya başlamıştım.
Nefes nefese vardığım depo önündeyken ne yapacağımı düşünüyordum.
Bir şey düşünmeden ve önlem almadan gelmiştim.
Jimin'in başına gelebileceklerin ihtimali kalbimi eline almış sıkıyordu.
Onun için her şeye razıydım.
Deponun kapısını açtığımda içeriye adımladım.Etraf karanlık görünüyordu.
Söylenenin aksine kimseyi çevrede görememiştim.
''Jimin?''
Seslendim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Limerence||Park Jimin ✓
FanfictionHıçkırdım. "Ben hiçbir şey yapmadım"diye fısıldadım. "Kalbin çok güzel"diye fısıldadı o da kulaklarıma. "Bu güzel kalbini kimsenin kirletmesine izin verme" Omzundan çekilip yüzüne baktım.Gözlerimin içine o kadar yoğun bakıyordu ki kaybolmamak mümkün...
