Limerence||Park Jimin ✓

3.6

Yoğun istek üzerine ehehehe
İyi okumalar...^^

"Mi Young biraz konuşalım mı?"

Kafamı uğraştığım telefonumdan kaldırdım ve büyük bir şaşkınlığa uğradım.Çünkü karşımda elleri cebinde Dong Hyun'u görmeyi beklemiyordum.

Ondan artık hoşlanmayı bırak nefret edecek kadar bile duygu kırıntım yoktu.

"Ne konuşacağız?"diyerek tek kaşımı kaldırdım.Sert görünmeye çalışıyordum.Bir an önce gitse iyi olurdu.

Jimin'in onun burada olduğunu fark etmesi büyük bir felaket demekti.

"Sen ve ben hakkında"

Elini ensesine koydu.Cidden benden mi utanıyordu?

"Sen ve benim hakkımda derken?"

"Jimin ile aranda ne var bilmiyorum.Ama ben senden hoşlandığımı dile getirmek istedim sadece"demesiyle donakaldım.

Benim deli gibi hoşlandığım Dong Hyun şuan karşımda bana aşk itirafında mı bulunuyordu?

Bana sevgilisiyle yaptıklarını ne çabuk unutmuşlardı.

"Sevgilin okula geri döndü"

"Anlamadım?"

"Sevgilin diyorum.Bizim sınıfa geldi.Bu okula nakil almış"diyerek iğnelercesine konuştum.Unutmasını istemiyordum.Bana yaptıklarını hatırlasın ve pişman olsun istiyordum.

Birazcık yüzü olsaydı keşke.

"Mi Young eski defterleri kapatma kararı aldım.İnan bana aldığım en doğru karardı.Ben seninle yeni bir sayfa açmak istiyorum.İzin ver lütfen"

Gözlerimi devirdim.Tam ağzımı açmıştım ki Dong Hyun'un arkasından gelen sesle yutkunmuştum.

"İstersen Mi Young yerine ben açayım senin için yeni bir sayfa.Böyle bembeyaz kefen gibi.Yalnız çabukta kapanır.Benden söylemesi"

Jimin sinirli bir halde diliyle yanaklarını dövüyordu.Kafasını sağa sola yatırarak kıtlatmıştı.

Yanıma geldiğinde tek eliyle Dong Hyun'un omzundan itmişti.

"Kaybol zibidi!"

İki adım gerileyen Dong Hyun gözlerini kıstı.

"Sana konuşmamıza dahil olma hakkını kim verdi?"

"Kimsenin vermesine gerek var mı?"

"Saygısızlık bu yaptığın"

"Ne diyorsun be süt herif?!"diyen Jimin'e az kalsın gülecektim.Bir insan bu kadar yaratıcı olabilir miydi ki?

"Mi Young.Sana söyleyeceklerimi söyledim.Gerisi sana kalmış.Tek kelime bekliyorum senden"

"Hala konuşuyor musun sen?"

Jimin'in sabrını taştığını hissediyordum.Okulda koruması gereken bir sicili vardı ve tekrar benim yüzümden sarsılmasına izin veremezdim.

"Sevgilim sana gitmeni söyledi.Hala ne duruyorsun?"derken ellerimi belime koymuştum.

"Ne dolaplar döndüğünü bilmiyorum.Ama öğreneceğim"

Giderken söylediği sözler çok sinir bozucuydu.İnsan reddedilmeyi kaldırmalıydı.Bu hareketler ona yakışmıyordu.

"Kendini dedektif Gadget sanıyor herhalde piç"

Yanımda mırıldanan Jimin ile güldüm.Bana döndüğünde oldukça ciddi bir ifade takınmıştı.