Limerence||Park Jimin ✓

4.7

Arkadaşlar biri var.Onu tanıdığıma o kadar eminim ki.Hatta öyle iyi tanıyorum ki sanki onunla bir ömür geçirmiş gibiyim ama bu imkansız.Yani onu tanımam ve onunla konuşmuş olmam.O bambaşka bir yerde ve bambaşka bir insan.Ne yapacağım ben?

Tuhaf gelecek ama sanki kaderime yazılmış gibi.Sanki onunla karşılaşacağız gibi.Hissediyorum.

Neyse size iyi okumalar.Sizleri seviyorum.

Bol bol yorum ve beğeni bırakın lütfen...

''Burada mıydın?Seni yanımda göremeyince endişelendim''

Yanıma gelip arkadan belime sarılması ile gülümsedim.

Terasa çıkmış sokağı izliyordum.Gece uyanmış ve o uyurken onu izlemiştim.Ardından da içime doğan kötü bir his ile terasa çıkıp hava almaya karar vermiştim.

''Hava almak iyi gelir diye düşündüm''

''Keşke bunun yanında ceket almayı da düşünseydin''diyerek üzerindeki ceketi çıkartıp üzerime geçirmişti.

''Sen üşümeyecek misin?''

''Aşkından alev alıyorum.Ne üşümesi?''

Gülmesi ile utançla göğsüne hafifçe vurdum.Beni sürekli patavatsızlıkları ile utandırıyordu.Göğsüne vurduğum elimin bileğinden tutup göğsüne çekti beni.Sıkı sıkı sararken benimde ellerim belini bulmuştu.

''Şuna bak.Buz gibi olmuşsun.Hasta olacaksın''

O söylenirken ben göğsünde mayışıyordum.Çok hoş kokuyordu.Yastık olsa onu yanımdan ayırmaz her gece onunla uyurdum.

''Hadi aşağıya inelim''

''Hayır Jimin!Biraz daha duralım''

''Ne yapacağız burada?''

''Sus ve dinle''diyerek ağzını elimle kapattığımda o ellerini hala belimden ayırmamıştı.

Geceyi dinletecektim ona.Gecenin var olmayan sesini.

En çokta bunu seviyordum.

Konuşamayan gece bize derdini döküyordu.

''Nefes seslerin düzensiz.Heyecanlandın mı sen?''demesi ile kaşlarımı çattım.

''Yah!Aptal beni değil geceyi dinle''

''Kusura bakma ama en güzel melodi yanıbaşımda iken bunu beklemen oldukça saçma''

Elimde olmayarak güldüm.Son günlerde oldukça romantikti ve bu başımı döndürüyordu.

''Romantizmin içine ederken bile romantizim yapıyorsun''

''Eee ne derler bilirsin''demesi ile suratına bakıyordum.Durmuş o da benim suratıma bakıyordu.Devam etmesini bekliyordum ama devam edecek gibi değildi.

''Ne derler?''

''Şey.Bir şey derlerdi ama unuttum''

Gülmüştüm.Gülmem ile gülüşümü izlemiş ''Beni uykusuz bırakıyorsun daha sonra da cümlelerimi toparlayamayınca gülüyorsun''diyerek homurdanmıştı.

''İyi hadi gidelim''

Elinden tutmuş çekerken bir anda durdu ve ağaçların dibine gözlerini kısarak bakmaya başladı.Karşımız ormanlık gibiydi.

Küçük bir arazi olsa da oldukça gür ağaçlar vardı.

''Ne oldu?''dedim ciddileşmesinden ürkerek.