helö!Ben geldim.Yorumlarınıza koştum geldim.
Ay aman!Çok romantik bir bölüm oldu bu da.Neyse keyfini çıkarın JSDNFLSNJFJL
''Sana yemin ederim benim kötü bir amacım yoktu''
Beni ikna etmeye çalışan Jimin'e dolu gözlerimle baktım.Yanımdaki varlığı bile beni mutlu ederken ondan nasıl kopacağımı bilemiyordum.Banka oturmuş karşımızdaki denizi izliyorduk.
Rüzgarda uçuşan saçlarına ellerimi daldırmamak için zor duruyordum.
''Ona söyledim.Beni dinlemedi''diyerek ellerini dolan gözlerine götürdü.Hızla ellerini tuttum.Ellerim benden izinsiz o güzel yüzünü bulmuştu.Gözleri kapanırken devam etti.
''5 yaşındaydım.Bir umut kimsesizler yuvasında anne ve babamı bekliyordum.Çok bekledim Mi-Young.Onları o kadar çok bekledim ki...Ama yapraklar döküldü,çiçekler soldu.Yine de gelmediler.5 yaşındaki o çocuğun yaşadığı hayal kırıklığını anlayabiliyor musun?Canım yanıyor hissedebiliyor musun?''
Onunla beraber ağlarken ben onun yaşlarını siliyordum.Elini kaldırdı ve yüzündeki elimin bileğinden tuttu.Avuç içime minik öpücüğünü bırakırken bana baktı.
''Senden yaralarımı sarmanı istemiştim hatırlıyor musun?Benim bir yuvam olmamıştı Mi-Young.Bana yuva olmanı istemiştim sadece''
Hıçkıra hıçkıra ağlamak istiyordum.Ama kendimi durduramaz acısını dindirmek isterken tuz basardım.Yapmadım.
''O adam yuva olur sanmıştım.O beni her gece kemer ile döverken ben yine onun ayaklarına kapanıp ağlamıştım''
''Neden?''diyerek bir soru yönelttim ona.Dehşete düşmüştüm.5 yaşındaki bir çocuğa göre yaşadıkları ağırdı.Keşke o zamanda yanında olabilseydim.
''Neden seni dövüyordu?Neden buna izin verdin Jimin?!''
''Kaybetmeye dayanamazdı''diyerek acıyla yutkundu.Hatırlamak istemeyeceği anılarını ona hatırlatmak benimde canımı yakıyordu.
''Kaybettiği her an benden hırsını çıkartırdı.Stresini üzerimde atardı.İzin vermemek gibi bir lüksüm yoktu ki.Ben onun kimliğine kayıtlıydım''
''Evden kaçamazdın.Çünkü reşit değildin''diyerek sözlerini devam ettirdim.
Ben kendi sorunlarıma dert derken onun yaşadıklarını duyunca kendimi bencil hissetmiştim.Hep kendim için dua etmiştim.Benden daha kötü durumda olanları düşünemeden.
''Aynı zamanda itaatkardım.Beni o yetiştirdi.Bana böyle olmayı o öğretti.Ne olursa olsun ona başkaldıramazdım.Ama kaldırdım''
Bakışlarını denizden çekip bana çevirdi.
''Aşık olduğum kız için babamı karşıma aldım''
Kalbimin çok hızlı atıyordu.Sesi dışarıdan duyuluyor muydu?
''Bana sana olan sevgime ihanet etmem gerektiğini söyledi.Yapamadım.Ne kalbim ne beynim bana izin vermedi''
Bankta duran ellerimi elleri arasına aldı.
''İki organımı fethetmeyi nasıl başardın?Nasıl aşık ettin kendini bana.Ben odana hırsızlık için bile girdiğim gün ne yaptında haftalarca çıkmadın aklımdan?Nasıl oldu da beni yakalaman umrumda değilken bana karşı alacağın tavır korkuttu beni?''
Biraz daha yanaştı bankta bana.Yüzlerimiz arasında milimler can çekişirken gözleri beni hapsediyordu.Gözlerini seviyordum.Bana bakarken büyüyen göz bebeklerini seviyordum.Onu seviyordum.
''Geçen seneki o çocuğa karşı içinde hisler olabilir diye senden köşe bucak saklanmaya çalışırken ne oldu da dikkatini çekmeye çalıştım?En önemli olanı nasıl oldu da senin için babama başkaldırdım?''
Gözlerinden gözlerimi milim kaçırmadım.Onu sevdiğimi görsün istiyordum.Kalbimin yakarışlarını duysun istiyordum.
''Sana yuva olmak istiyorum.Gözlerim bile her zerrene şefkat göstersin istiyorum''
Zorla yutkundum.Söyleyeceğim şey için kendimi hazırlamaya çalışıyordum.Bundan sonrası nasıl olur,ne engeller ile karşılaşırız bilemiyordum.Ama ben onunla her şeye göğüs germek istiyordum.
''Beni sonsuza kadar böyle sev istiyorum''
Dudakları dudaklarıma yaklaşırken o sihirli cümleyi kurmuştu bana.Umarım hiçbir şey bu büyüyü bozamazdı.
''Hastalıkta,sağlıkta bir ömür seni seveceğime söz veriyorum''
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Limerence||Park Jimin ✓
FanfictionHıçkırdım. "Ben hiçbir şey yapmadım"diye fısıldadım. "Kalbin çok güzel"diye fısıldadı o da kulaklarıma. "Bu güzel kalbini kimsenin kirletmesine izin verme" Omzundan çekilip yüzüne baktım.Gözlerimin içine o kadar yoğun bakıyordu ki kaybolmamak mümkün...