4.6-PART 2

2.8K 263 204
                                    

Hellö!Birazcık bekletmiş olabilirim.Bu sıralar yoğunum.O yüzden diğer hikayelerime yavaş yavaş da olsa bölüm atacağım merak etmeyin.

Sizleri seviyorum.

Kendinize iyi bakın.

Bu arada yapabildiğiniz kadar yorum ve yıldızcık atın da cümle alem görsün yahu AKSDALDJDDS



Önümdeki yemeği yerken tabağıma sebze koyan Jimin'e baktım.

''Ne yapıyorsun?''

''Sağlıklı beslenmelisin.Zayıflıyorsun günden güne''

Jimin'e bakmaya devam ederken o da bakışlarını tabağımdan çekti ve bana yöneltti.Gülümsediğinde beyaz dişlerine bakıyordum.

Beni düşünmesi çok hoştu ama ben kilo alıp karşımda bize dik dik bakan kıza ortamı bırakmaya niyetim yoktu.

Sofrayı hazırladığını söyleyen Jin nefis yemekler yapmıştı.

Sofraya kurulduğumuzdan beri şu şeytan kızın bakışları üzerimizdeydi.

''Zayıf kızlardan hoşlanıyorsun sanıyordum''diyerek önündeki yemekten chopstick ile ağzına götüren kızla derin bir nefes aldım.

Damarıma basıyordu.

Bilerek yapıyordu.

''İnsan birini sevdiğinde bunların bir önemi kalmıyormuş''

Ona bakan Jimin bakışlarını tekrar bana çevirdi.

''Yemek yemeli ki sevecek alanım artsın''demesiyle utançla kafamı eğerek güldüm.Tüm grup buradaydı.Onların içinde sevgi göstermesi beni utandırmıştı.

''Eskiden ben yemek yemediğimde yemem için zorlardın hatırlıyor musun?''

Eskilerden söz etmesi ile kaşlarımı çatmıştım.Şeytan kız elindeki çubukları bırakmış masaya ellerini dayamıştı.Ne yapmaya çalıştığını anlayamıyordum.

Tüm grubun gözleri şimdi ona çevrilmişti.

''Eskiden mi?''diyerek Jimin'e baktım.

Jimin cevap veremeden kız tekrar ortaya atlamıştı.

''Evet.Yine mi bir pot kırıyorum yoksa?''

Yutkundum.Jimin masanın altından elimi tuttu.

''Hyun Ok ve ben çocukluk arkadaşıyız''

Gülen Hyun Ok önce tüm grupta bakışlarını gezdirdi.Daha sonra bakışlarını bana değdirdi.

''Jimin için çocukluk aşkı desek daha iyi olur gibi''

Yüzündeki sinsi tebessümden ne yapmaya çalıştığını anlıyordum.Aramızı bozmak hedefiydi ama buna izin vermemek de benim elimdeydi.

''Ah!Öyle mi?''

Yüzüme şaşkınlığımı belli etmemek uğruna hafif bir tebessüm kondurmuştum.

''Çocukluk aşkı demek''diyerek Jimin'in omzuna yattım.Bu hareketim onu şaşırtmış gibiydi.

''Bilirsin çocuk aklı diye bir şey var.İyi ve kötüyü ayırt edemez.Neyse ki artık çocuk Jimin'den eser yok.Kararlarını doğru verebiliyor''

Hyun Ok'a meydan okurcasına baktım.Aramızdaki elektrik o kadar yoğundu ki bir insan anında can verebilirdi.

Çok geçmeden ayağa kalkan Hyun Ok ile Jimin'in omzundan doğruldum.

Limerence||Park Jimin ✓Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin