Limerence||Park Jimin ✓

1.8

Bir geçiş bölümü ile karşınızdayım.Jimin ile Mi-Young diyaloglu bir bölüm.Sizleri seviyorum.İyi okumalar💜

"Daha iyi misin?"

Olumlu anlamda başımı salladım.Saatlerce Jimin'in omzunda ağlamıştım.Tek kelime etmeden saçlarımı okşamış,beni rahatlatmıştı.

Şimdi ise yüzümü yıkamak için girdiğim lavabodan çıkmış kapıda bekleyen Jimin'in yanına gelmiştim.

Tek ayağı duvarda elleri ise ceplerinde beni bekliyordu.

O...gerçekten çok güzeldi.

"Gidelim"

İkimiz beraber koridorda ağır adımlarla yürümeye başlamıştık.Daha doğrusu uzun bacaklarıyla attığı büyük adımlara yetişebileyim diye yavaş yürüyordu.

"Derse gireli 20 dakika olmuş"dediğinde gözlerimi etrafta gezdiriyordum.Bu sessizliği buna borçluyduk demek.

"Kantine inmek ister misin?"diyerek baş parmağıyla arkasını gösterdi.

"Olur"dediğimde kantine yönelmiştik.Kantine indiğimizde ben köşedeki masaya otururken Jimin'de bir şeyler almaya gitmişti.

Çok geçmeden karşıma oturduğunda elindeki tostu bana uzattı.Kendine de kahve almıştı.

"Aç değilim"diyerek geriye yaslandım.Ona yük oluyordum.Bu benim isteyeceğim son şeydi.

Hemde ondan bir şey ısmarlamasını isteyen ben değildim.

"Mi-Young elim havada kaldı"diyerek masada biraz kalkıp ellerimi tuttu ve tostu tutmamı sağladı.

"Ağladın ve direncin düştü.Ye şunu"

Beni düşünmesi istemsizce hoşuma gitmişti.Bana acıdığı içinde yapıyor olabilirdi.Sonuçta omzunda ağlamıştım.

"Yanımda olmak zorunda değilsin yada yardım etmek"dediğimde bakışlarını kahvesinde kaldırdı ve beni göz hapsine aldı.

"Yük olmak istemiyorum da zaten.Kendim halledebilirim"

"Sende güçlü durmak zorunda değilsin"derken gözlerinin derinliğinde boğulduğumdan haberi var mıydı?

"Güçlü durmak değil bu Jimin.Alışkanlık"

Derin bir nefes aldı.Ardından kahvesinden bir yudum aldı.Camdan dışarıya bakarken konuştu.

"Kantinde neler oldu?"

Gözleri beklentiyle bakıyordu.

"Sen nasıl?"deyip sustum.

Okula yeni gelmişti.Ama oldukça popülerdi.Hemde yedi kişilik bir gruplardı.Her şeyden haberdar olması normal değil miydi?

Benden hala cevap beklercesine bakıyordu.

"Birkaç kız.Sanırım benden pek hoşlanmıyorlar"diyerek gözlerimi kaçırdım.Sonuçta hoşlanmadıkları kısmı doğruydu.

"Anladım.Peki neden ağladın?"

Yutkundum.Söylemeli miydim?O bana hiçbir açıklama yapmıyordu.Benim ona anlatmam gerekmiyordu.

"Söylemeyeceğim"dememle bana anlam veremeyen bakışlar attı.

"Sen bana bir açıklama yapmıyorken sana neden anlatayım ki?"