Limerence||Park Jimin ✓

2.6

Merhabalar!Uzun bir ara oldu sanırım🤭😬
Neyse ki uzun bir bölümle döndüm.Biliyorsunuz ki üniversite sınavım var ve beni biraz zorluyor.

Umarım anlayışla karşılarsınız.Sizleri seviyorum.

Gönderen:Park Jimin

Neredesin?Bizimkiler seni kantinde görmüşler.Geldim ama seni bulamadım.

Park Jimin okulda beni köşe bucak beni arıyordu demek.Dün mesajda ona gelmeyeceğimi söylemiş ardından soluğu okulda almıştım.

İkizler burcu falan olmalıydım.

O ise bu sabah kapımın önüne gelmiş annem ile karşılaşmıştı.Annemin arayıp söylemesinden biliyordum tabi.

Gönderilen:Park Jimin

Sınıftayım.

Birazdan burada olurdu.Sabahtan beri derse girmediklerinden ne grubun ne de onun sınıfta olduğumdan haberi yoktu tabi.

Çok geçmeden arkama geçip oturan Jimin'e döndüm.Bana gülümsüyordu.

"Çıkışta çocuklarla bir şeyler yapacağız.Gelmek ister misin?"

"Bilemiyorum"diyerek alt dudağımı sarkıttım.Doğrusu çıkışta kütüphaneye uğrayıp ders çalışmak gibi bir planım vardı.

"Ah hadi ama!Çocuklar senin geleceğini duyunca çok sevinecekler"

Gözlerini sıraya değdirdikten sonra tekrar bana çevirdi.

"Bende öyle"

Yutkundum.

Burası birden sıcak mı olmuştu ne?

Kendime gelmem şarttı.Yanaklarımın kıpkırmızı kesildiğine emindim.

"Sanırım planımı erteleyebilirim"dememle gülümsedi.

Neden bu kadar masum gözüküyordu yada yanakları sıkılası?

Başka bir şey diyemeden hoca gelmişti ve bende önüme dönmüştüm.Ama aklım hala az önceki konuşmamızdaydı.

Benim gelmem ile mutlu mu olacaktı?

Kafamı kapı tarafına çevirdiğimde kapıdan giren kişi ile donup kalmıştım.İçimi titreme almış boğazımı bir el sıkıyormuşta nefes alamıyormuşum gibi hissediyordum.

Haneul.

Geçen sene hayatımı zehir eden sevdiğim çocuğa olan duygularımı bilmesine rağmen beni arkamdan bıçaklayan o arkadaşımdı.

Arkadaşlığımıza dair kalan umut kırıntılarım beni kahrediyordu.

"Evet.Çoğunuzun da tanıdığı gibi Haneul"diyerek onu göstermişti hoca.

"Bu dönem bu sınıfta size eşlik edecek.Önceki sınıfında yaşanan bazı rahatsızlıklardan dolayı bu sınıfta eğitimine devam etmesinin sağlıklı olacağını düşündük"

Haneul ona bakan hocaya gülümsedi.Ardından "umarım iyi anlaşırız"diyerek gözleri boş sıra aramıştı.

Saniyelik bir bakınmanın ardından bana doğru geldiğini görmemle kasıldım.Cidden onu görünce gerginlik ve sıkıntı basıyordu beni.

Arkama yöneldi ve Jimin'in yanına oturdu.Gerginliğimin yanına sinirlerimde eklenmişti.

Bu kızı yolmak isteyen tarafım şimdi daha da ses çıkartır olmuş beni sıradan kaldırmaya çalışıyordu.