4.0

3.8K 353 126
                                    

Selam!Ben geldim.Yorumlarınıza koştum hemde MSMWMXÖW

Neyse HAYRAN KURGU'da 1'e oturmuştuk!Gördüm de mutluluktan havaya uçtum.

Ama 400 kişi okuyup 40 kişi beğenip yorum atınca söndü havam.

O yüzden şöyle yapalım mı?

Yıldız sayımız: 75
Yorum sayımız 25 civarı olursa sevinirim yemin ederim.

Neyse sizleri seviyorum.Öptüm bays

İyi okumalar...

Park Jimin'den

Titreyen ellerimde hala onun kanı sıcak duruyordu sanki.

Hastaneye getirmemin üzerinden yaklaşık 15 saat geçmişti ve ı hala ameliyattaydı.

Nasıl kıyabilmişti ona?

Aklım almıyordu.

Gözyaşlarım kalbimi yakıyordu.Fiziksel acı duymuyordum.Ruhum çekilmişti.

Kalbim acıyordu.

Ben ona dokunmaya kıyamazken o adam bir hiç uğruna ona zarar vermişti.

O adamı kendi ellerimle öldürecektim.Yemin ederim ki ona yaşatabildiğim en büyük acıları,işkenceleri yaşatacaktım.

Titrek bir nefes çektim içime.

Gözlerim ameliyathanenin kapısındaydı.Köşede yere oturmuş sadece bakıyordum.

Onun acı çekmesini istemiyordum.

Yanımda hissettiğim hareketliliğe rağmen kafamı oynatmadım.

"Gözlerinin altı mosmor olmuş.Sana oda tutalım.Hadi yat biraz"diyerek koluma giren Tae'den kolumu çektim.

"Hayır"

"Dostum,kötü görünüyorsun.Ciddiyim.Uyandığında seni böyle görmesini mi istersin?"

"Uyanacak mı ki?!"diyerek çıkıştım.

Sinirliydim.

Kendime.Kurtaramamıştım onu.Beceriksizin tekiydim.Aptalın teki.

"O orada can çekişirken benim nasıl uyumamı beklersin Tae?!"

Bağırıyordum.Çünkü bağırırsam içimdeki ateşi az da olsa dindirebileceğimi sanıyordum.Ama olmuyordu.

"Kendine eziyet etmeyi bırak artık"diyen Namjoon önümde durdu ve bana eğildi.Elini omzuma koyduğunda gözlerinin içine baktım.

"Hak ediyorum ben"

Ellerimi akan gözyaşıma götürdüm hızlıca ve sertçe sildim.Çaresizliğimi görmelerini istemiyordum.Ama gerçekleri saklayamıyordum da.

"Sen bir şey yapmadın.Kendini suçlamayı bırak"

Hoseok'a döndüm hızlıca.

"Bir şey yapmadım mı?O piç herif ona zarar verirken benim elimden ne geldi?!Söylesene bana!Engelleyebildim mi vurulmasını?!"

Tekrar akan yaşlarımı sildim.

"Keşke onun yerinde ben yatıyor olsaydım"

Çaresizce salladım başımı.

"Onu seviyorum"diyerek dolu gözlerimi Tae'ye çevirdim.

"Onu çok seviyorum hemde"

Bana aniden sarılan Tae "biliyorum"diye fısıldadı.

Limerence||Park Jimin ✓Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin