°°Who's your Daddy?°°

¤37¤

Бид машинаас буугаад жижиг хувийн онгоцонд суухад доторх нь үнэхээр тансаг байлаа. Жон намайг хөтлөн явсаар сандалд суулгаад өөрөө миний урд талын суудалд суув. Ийм онгоцонд байтугай жирийн онгоцонд ч сууж үзнэ гэж бодож байсангүй. Би онгоц доторхыг тойруулан харсаар 

- Хаашаа явж байгаа юм? Энэ чиний онгоц юм уу?

- Ммм, Шанхайруу явж байна гэв. Би анх удаа л онгоцонд сууж үзэж байгаа болохоор маш их догдолж бас сандарч байлаа. Жон үүнийг анзаарсан бололтой

- Би баяртай байна гээд жуумалзав. Би гайхан

- Юунд? гэтэл тэр надруу хэсэг ширтэж байснаа

- Чиний анхны гэх тодотголтой бүхнийг би хийж өгч байгаа болохоор гээд инээмсэглэв. Энэ инээмсэглэл харцанд нь би бараг л уусах нь ээ. Урьдны жогтой хүйтэн инээмсэглэл биш харин хайлж урсамаар дулаахан санагдаж байлаа. Би дуугарахгүй улайгаад сууж байтал Жон 

- Бас удахгүй чиний анхны эрэгтэй болох гэж байгаадаа баяртай байна гээд ёжтой жуумалзав. Тийм дээ, тэр ийм л хүн. Би нүдээ эргэлдүүлэн

- Битгий мөрөөд!! гээд толгойгоо цонхруу эргүүлээд үүлсийг ажиглалаа. Нүдний буланд Жоны тэнэг жуумалзалт үзэгдэж байв.

Үйлчлэгчид үнэтэй зоогын газраас дутахааргүй гоё хоолнууд урд өрөхөд би амаа олохгүй л идэж байхад Жон намайг харан инээмсэглэн сууна. Би амандаа дүүрэн хоолтой

- Чи идэвхгүйнюмуу? гэхэд Жон инээгээд

- Амандахаа идчихээд ярь гахай шиг юм гэв. Би муухай харсаар амандахаа идээд

- Ингэхэд Шанхайд ямар ажил гарсан юм? гээд түүнрүү малийгаад -Бас нэгэнт Шанхайд ирсэн юм чинь ажилаа дуусгачихаад гадуур зугаалж болно биздээ? гээд итгэл тээсэн харцаар асуув. Тэр инээгээд

- Болохгүй. Компани дээр очиж уулзалт хийчихээд буцаад ниснэ гэснээ намайг яах нь уу гэсэн шиг ширтэв. Би хөмсөг зангидаад

- Шанхай чинь хятадын хамгийн том хот шүү дээ. Ирчихээд зүгээр буцах чинь хэтэрхий харамсалтай гээд гомдоллож эхлэхэд Жон

- Би их завгүй хүн. Чамайг зугаацуулах гээд ажлаа хаях болж байна уу? гэснээ гараа атгаад шанаагаа тулан жуумалзаад

- Яахав хэрэв чи намайг зугаацуулж чадна гэх юм бол болох л юм гэхэд нь би ардаа байсан дэрийг авч нүүр рүү нь шидэв. Хаанаас ч гарсан зориг юм байгаан бүү мэд. Тэр дэрээ аваад надруу гайхаж харж байснаа