ÇAKO

✖️

                                                                                              -1-  

Odada kalın perdeler çekiliydi.  Tahta parkede yürürken gıcırdayan seslere aldırmadan gidip perdelerden birini araladı. Şimdi loş olan odaya bir ışık süzmesi giriyordu. Koskoca bahçesi olan bir evin, 2. katındaki pencereden dışarıya baktı. Kapıda dikilen korumalardan biriyle göz göze gelince geri çekildi.  Çift kişilik, demir başlıklı yatağına oturup iki elini yanına koydu. Zar zor tuttuğu göz yaşı yanağından süzülüp gitti. Onun için her şey daha yorucu, daha karmaşık hale gelmişti. Hayatını düşündü.. Ne anlamı vardı ki.. Ne diye yaşıyordu bu hayatı.. Kapı tıklatıldığında, gözlerini silip kendini toparladı.

''Gir..'' ağır adımlarla içeriye yaşlı, ak saçlı, grantuvalet bir adam girdi. Korhan Haznedar. Her adım attığında, bastonunu yere sertçe vuruyordu.

'' Gel dede. ''

''Duyduklarım doğru mu ? '' diyerek kızın geniş odasındaki tekli koltuğa oturdu.

''Ne duydun ?''

'' Okuldan ayrılmak istiyormuşsun, Tekin öyle dedi. Bir sorun mu var Asuman ? ''

''Yok.. Birkaç okul araştırdım. Oraya geçmek istiyorum...''

Aylar Önce..

Asuman, okul bahçesinden içeri girdiğinde anlamsız bakışları fark etmemesi mümkün değildi.. Sıra arkadaşını görüp gülümseyerek Peri'nin yanına gitti.

''Neler oluyor ? ''

''Bilmiyorum Asu.. Fısıldaşıp duruyor millet..''

'' Konu her neyse öğreniriz er geç..''

''Aynen. İlk derse geç kalırsak Chucky'nin gazabından kurtulamayız hadi sınıfa..'' Asuman kafa sallayıp Peri ile beraber okuldan içeri girmişti. Merdiven başındaki üç çocuk kendilerini süzüp kahkaha atmaya başladı. Asuman'ın içinde canını yakacak bir yara açıldı. Elleri buz kesti.

''Neler oluyor ?'' diye Peri'nin fısıltılarını duymuştu.

''Bilmiyorum Peri..'' diye iç çekti. Nefesi bile korkudan titriyordu. İçten içe tahmin ettiği şey olmasın diye dua ediyordu. İkinci kata geldiklerinde Berkay'ın iki arkadaşı arkalarından seslendi.

''Şu anki hangi renk ?'' Koridordaki diğer herkesle kahkahalar atmaya başladılar. Peri şaşkın gözlerle Asuman'a dönmüştü. Asuman oralı olmadan anahtarıyla acele bir şekilde okul dolabını açmaya çalışıyordu.

'' Ne olduğunu anlatacak mısın ?''

''Bilmiyorum Peri ! Ne olduğunu bilmiyorum..'' daha ne kadar kaçabilirdi ki bu olaydan.. Her şeyin gün yüzüne çıkması çok geç olmadı. Asuman dolabını açtığı gibi içinden yığınla fotoğraf yere düştü. Hepsinde aynı fotoğraf. Üstlerinde hakaret dolu sözlerle kendi fotoğrafı.

''Bunlar ne ?!'' dedi Peri. Asuman hızla yere düşen fotoğrafları toplamaya yeltendiğinde Peri içlerinden birini kapıp ayağa kalktı. Koridordaki gülüşmeler daha da arttı. Bütün bakışlar Asuman'daydı. Peri bir şey söyleyemedi. Sadece elindeki kırmızı iç çamaşırlı kızın fotoğrafına bakıyordu. Üzerine kocaman harflerle ''OROSPU'' yazılmıştı. Asuman yerdeki fotoğrafları güç bela çantasına attı.

''Bu ne?! '' dedi Peri elindeki fotoğrafı Asuman'a çevirerek. Asuman zar zor kalkıp dolabına tutundu.

''Ver.'' deyip elindeki son fotoğrafı da alıp çantasına tıktı ve kendini kızlar tuvaletine attı. Zar zor tuttuğu hıçkırıkları, tuvalet kabininde bir bir dudaklarından dökülüyordu. İçeriye giren birkaç kızın sesini duyup kendini dizginlemeye çalışıp bir anlık nefesini tuttu.