''Bitsin bu hasret!''
ON BEŞ DAKİKA ÖNCE
Ayaz arabayı sinirli bir şekilde sürüyordu. Zilan camdan dışarı bakıyor, sessizce ağlıyordu. Ayaz Zilan'ın ağladığını fark edince arabayı sağa çekti. Zilan'ın gözünden akan yaşı saldı.
''Zilan, bana bakar mısın?'' Zilan Ayaz'a baktı. ''Bunda senin bi suçun yok. Çok tuhaf ama benim de. Yine de işlemediğim bu suç adına senden özür dilerim. Suçum olmasa da hatam var. Annem lafımın üstüne laf söylemez sanıyordum ama lafımı ezmiş.'' Zilan'ın gözünden akan yaşları sildi. ''Ağlama, içim yanıyor sen böyle ağlayınca.'' Zilan ağladı.
''Şuan sadece ağlamak istiyorum.'' Ayaz tebessüm etti.
''Tek başına ağlamana da izin vermem, ağlayacaksak beraber ağlayalım.'' Zilan çocuk gibi bir yandan ağlıyor, bir yandan da konuşmaya çalışıyordu.
''Hayır, tek başıma ağlamak istiyorum. Hem seni tanımıyorum ki ben. Denge bırakmadın bende. Bi öylesin bi böyle(?) Kimsin sen söylesene?'' Ağlamaya devam etti ''Yıldızlara götür beni! Senin yanında ağlamak istemiyorum.'' Ayaz:
''Tamam, seni yıldızlara götüreceğim ama izlemenin aklının ucundan geçmeyeceğinden de adım gibi eminim.'' Zilan:
''Çok biliyosun sen Ayaz Hekimhanlı..'' Ayaz muziplik yaptı.
''Bana baak, sen bana postamı koyuyosun?'' Zilan:
''Evet posta koyuyorum!'' Ayaz gülümsedi. ''Hiç komik değil tamam mı?'' Ayaz:
''Yok ben ona değil, bu tatlı cadı hallerine gülüyorum. Tamam, anlaşılan biz şuan pek anlaşamayacağız. En azından ağlama olur mu? Ben seni şimdi yıldızlara götüreceğim, izlemek ya da izlememek sana kalmış. Ama ağlamak yok'' Zilan kafasını salladı. ''Arabayı çalıştırıyorum bak?'' Zilan kafasını salladı, Ayaz gülümsedi. ''İyi bakalım, en azından sessiz sinema oynayacak kadar iletişim halindeyiz.'' Zilan'ın yanağından makas aldı. ''Hadi bakalım güzellik, seni kestirme yoldan yıldızlara götürelim.'' Zilan omzunu kaldırdı, sesli düşündü.
''Sana inat değil mi? Hepsini izleyeceğim.'' Ayaz:
''Ooo kankan da gelmiş, ben en kestirme yoldan gideyim bari.''
-------
Zilan arabanın durduğu yeri görünce şaşırdı.
''Nasıl yani? Ama burası? Ama burası, bizim evimiz.'' Umutlu gözlerle Ayaz'a baktı. ''Niye geldik ki biz buraya?'' Ayaz tebessüm etti.
''Yıldızları izlemen için getirdim seni.'' Zilan bu sefer sevinçten kekeledi.
''Na na na nasıl yani? Şi şi şşi şimdi bebe ben buraya oturmaya mı geldim?'' Ayaz:
''Hayır, kalmaya geldin. Ama sadece iki günlüğüne.'' Zilan'ın gözündeki yaşları sildi. ''Tamam, bana posta koymaya devam et ama ağlamadan devam et olur mu? Hadi güzellik ailenin yanına git. Bu kapının arkasında ertelenmiş mutluluğunun var. İki gün boyunca yıldızları izlemek veya izlememek sana kalmış. Döndüğünde hâlâ en iyi arkadaşın olabilirsem birlikte izleriz yıldızları. Tekrar işlemediğim bir suç adına senden özür dilerim.'' Tebessüm etti. ''Hadi daha fazla onları da kendini de bekletme. Bitsin hasretiniz.''
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ZOR AŞK
Genel Kurgu'' Asıl sen ne dediğinin farkında mısın? Kaldır kafanı bak bi etrafına! Senin yaşadığın harikalar diyarına benziyor mu? Çık şu ütopyandan! Bi bak bu topraklara, gerçekten ait olduğun dünyaya. Bak ben sana söyleyeyim olacakları ; ya ablan ölecek, ya...
