Yer: Gerçek
Tarih: ŞubatOnu uyurken buldum. Bilgi ekranı önündeydi.
Sessizce içeri girdikten sonra ekranı daha rahat görebilmek için usulca yaklaştım.
Bojae'yi izliyordu. Yine onu izliyordu. Ona karşı ne hissetiğini merak ettim, o mu olamak istiyordu, onu mu istiyordu?
Onu uyandırmak istedim, uyandırmamakta.
Leehyun onun burada olduğunu bilseydi muhtemelen delirirdi.
Onu buraya getirebildiğim gibi Bojae'yi de buraya getirmemi isterdi.
Yapabilecek donanımı vardı, ama gücü.. yoktu.
Ve ben, Bojae'nin, benim oyuncağımla oynamayı tercih edeceğini adım gibi biliyordum.
Jungkook onun için başkaydı artık.
Biliyordum, onun annesi bendim.
Ayrıca Bojae bir virüs değildi, benim yöntemim daha çok virüsler için işliyordu.
Ana karakterlerin kodları, virüs yazıcısını bozabilirdi.
Uyuyan, kusursuz yüzüne baktım. Onu birebir kopyalamıştı. Onun dağınık saçları, güçlü kolları, uzun boyu.. kusursuz bir erkek tasarımıydı.
"Martha?"diye soran gözlerini ne zaman açtığını fark etmemiştim.
Elimi sırtına koydum, "Taehyung?"diye sordum. "Nasılsın?"
Kafasını kaldırıp derin bir nefes aldı. "Gerçekte nefes almak daha.. yoğun hissetiriyor."dedi. "Kesinlikle çok iyiyim."
Karşısındaki yatağa oturdum, "Oyunda.."dedim. "Bojae'yi gördün mü?"
Tekerlikli sandalyesiyle bana döndü, eliyle arkada kalan ekranı işaret etti, "Onu sen de görebilirsin."dedi.
Kafa salladım, "Güncel olarak görmem ama değil mi?"dedim, "Şimdi bana onu en son nerede gördüğünü söyler misin?"
Esnedi, "Bana talep yolladığında matematik dersindeydik."dedi. "Dersten çıktıktan sonra direk buraya geldim. O Bayan Oh ile birlikte, Şu virüs ile."
"Soomin'e onlara henüz bulaşmadan duramıyor."diyerek sesli düşündüm.
"Eh, bunu onlardan nefret ediyormuş gibi yapıyor üstelik."dedi.
"Ama nefret ediyor da ondan Taehyung."dedim. "Soomin Jungkook'un onun için yapıldığını sanıyordu. Üstelik ana karakter olmak için onu yok etmesi gerek. Ve bunu sevdiği adamı öldürmeden yapamayacağı için deli oluyor. Onu biraz anla."
Taehyung güldü, "Bir öğretmenin öğrenciden hoşlanması.. gülünçmüş."
"Magazini bırak."dedim. "Yoongi ve Heemin buraya geldiğini biliyor mu onu söyle."diye sordum.
Bıkkınlıkla göz devirdi, "Tabiki hayır."dedi. Uzun parmaklarını uzatıp yüzüme dokundu, "Benim tarafım yeterince belli değil mi yani?"diye tatlı sesiyle sorduğunda nefes verdim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
End Game ; 𝐣𝐣𝐤 [ᴇɴᴅᴇᴅ]
أدب الهواة- fantastik kurgudur. - a jk day gift. Bojae, sıradan biriydi. Okula gidiyordu, lise birden beri platonikti, matematikten nefret ediyordu, okuldan sonra kız arkadaşlarıyla cilt bakımına bile gidiyordu.. Matematik öğremeni Bayan Oh'a 'Yürüyen Raptiye...