This Is Me

Chapter 6 #HisWifey?

Stephanie's POV

It was a long day for me. Nakakapagod na. Pagkauwi ko ng bahay ay agad na akong nagpalit ng damit. Nilagay ko naman sa may laundry rack yung uniform ko. Then naalala ko may pera pa pala dun sa bulsa ng palda ko. Agad ko namang kinuha yun along with my hankie.

Nang nakuha ko na yun parang may napansin akong may nakasingit sa hankie ko. May papel. Okay? I don't remember putting trash here sa bulsa ko. Binuklat ko yung panyo at may nakatuping papel. Ano ito? Binuksan ko naman yun. It was a letter. Teka?

*isip isip*

Ah! Oo nga pala! Napulot 'to ni Aiden tapos binalik niya sakin. Pero.... bakit may letter? Okay! Stephanie! Ayan ka na naman. Sabi ng huwag mag-assume eh. Tsk! Napabuntong-hininga nalang ako.

I went to our sala dala yung papel. Naupo ako sa sofa namin at sinimulang basahin yung letter. Pero more like it's a note lang.

To: Stephanie

Hi. Eto na nga pala yung panyo mo. Naiwan mo sa canteen. Ibibigay ko sana sayo 'to kanina sa library kaso mukhang busy ka. :) Sensya na kung di kita makausap. Maghintay ka lang.... wifey...

-Aiden

O______O

>//////////<

Ah.... uhm... argh! Bakit feeling ko umakyat lahat ng dugo ko sa mukha?! Biglang bumilis yung heartbeat ko. Swear. Sht! Anong nangyayari sa akin? At sobra akong nagulat dun sa last line niya.

Maghintay ka lang.... wifey...

For goodness sakes! Wifey daw?! Bwiset naman oh. Kung kailan move on na ako. Kung kailan sinubukan ko ng kalimutan yung past. Kung kailan binaling ko na yung attention ko sa ibang bagay saka lang siya eeksena?

I don't know kung makakapaghintay pa ako. *sigh* Kung pwede lang sana. Kaso bawal eh. Alam kong alam na niya yun.

Hay! Napasandal nalang ako sa sofa. Aish! Nakakainis! Dapat pala hindi ko nalang binasa 'to. Yan tuloy. Back to dati ako. Mag-aassume na naman tapos sa bandang huli masasaktan na naman.

Hay buhay! Kailan kaya darating ang right guy for me?

I close my eyes as tears starts to run down on my face.