https://drive.google.com/file/d/1-3XPQT2Gn9FnR1dfupZslWTfGfad82eZ/view?usp=sharing
Karizmatik, yakışıklı, işinde oldukça başarılı olan çapkınlıklarıyla da nam salmış bir adam.
Masum, çekici bir o kadarda güzel olan, zaman zaman aşkın gözü kördür fel...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
1 hafta içinde başıma gelenler pişmiş tavuğun başına gelmezdi herhalde. Ee, nerede bela orada ben tabii. Sen şimdi bu kız ne zırvalıyor diyorsundur günlüğüm. Dur, ben sana kısaca özet geçeyim olanları...Bakalım sen ne diyeceksin tüm bunlara...
Kampüse geldiklerinde büyük bir kaos vardı; uğultular, sağa sola telaşla koşturan öğretmenler, onların isteklerini yerine getiren öğrenciler...Yasemin'le Çiğdem'se ne olduğunu çözümlemeye çalışan ama hiçbir şey anlamayan iki zavallı olarak hengame arasında sınıflarına ulaşmaya çalışıyorlardı. Bunun için acele ederlerken de hocalardan tekine yakalanmışlardı. Gülümsemek zorunda kalan Çiğdem, kadının kendisine emir vermesiyle yerinde durmuş, büyük bir çekinceyle de yüzünü ona dönmüştü.
'' Gelsene kızım!''
Etrafına bakındı bir aptal gibi. Belki de başka birine diyordur canım diye düşündüğünden kendisini işaret edip '' Ben mi ? '' diye sordu.
'' Sana diyorum elbette. Gel hadi!'' demesi üzerine yeni benzini yüklenmiş araba gibi hareket edip yanına uçtu.
Kadın, omuzlarından tutup şöyle bir süzdü, diğer yandan da etrafa emir yağdırmaya devam ediyordu, sonra tekrardan yüzüne bakıp tatmin olmuş gibi başını salladı.
'' Adın ne senin ?''
'' Çiğdem Güçlü, efendim.''
'' Bölümün ? ''
'' Mimarlık 1. sınıf.''
Hızla doldurduğu kartı aldı ve gömleğinin cebinin üzerine yapıştırdı.
'' Bugün yapılacak panelde görevli öğrencisin, Çiğdem. Hiçbir hata istemiyorum, ona göre. Zaten sadece gelen kişilerle ilgilenecek, onları kapıda karşılayacaksın. Saat tam 13'te burada ol! ''
Çekip giden kadının arkasından bön bön bakarken yüzünü buruşturdu. Yasemin yanına gelip ne olduğunu sorunca Çiğdem anlayabildiği kadarını aktardı. Zaten canı sıkkındı, hayata trip atmakla meşguldü, bir de işi yok, okula gelen misafirlerle mi uğraşacaktı ? Neden tek başlarına umduklarını değil de bulduklarını yemiyorlardı ki ? Neden hep bunlar onun başına geliyordu ?
Bin küsür öğrenci varken neden ben ha, neden ben iç ses ? Anlatsan ya biraz! Belki oturup karalar bağlamak yerine beraber güleriz...
♥♥♥♥♥
Arda güne çalan telefonuyla başlamak zorunda kalmıştı. Yoksa bu çatlayan başını şuradan şuraya kaldıracak hali yoktu. Ama işte o kadar yoğun ve rahat bırakılmayan bir adamdı ki ona dinlenmek bile haramdı! El yordamıyla, komodinin üzerinde olan telefonuna uzandı. Gözlerini açmadan tuşuna bastı ve kulağına uyuşuk bir hareketle dayadı. Sesi uykulu bir tonda çıkıyordu haliyle. Alo dediğinde karşı tarafın sesi duyuldu.
