https://drive.google.com/file/d/1-3XPQT2Gn9FnR1dfupZslWTfGfad82eZ/view?usp=sharing
Karizmatik, yakışıklı, işinde oldukça başarılı olan çapkınlıklarıyla da nam salmış bir adam.
Masum, çekici bir o kadarda güzel olan, zaman zaman aşkın gözü kördür fel...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
'' Çiğdem!''
İşittiğimiz sesle birbirimizden uzaklaştık. Ben tedirginlikle yerime çakılı kalırken Arda son derece rahattı. Şahin dayım bir iki adım atıp karşımıza dikildiğinde ellerini - muhtemelen bir kaza çıkmasın diye- belinin hizasında toparlamıştı.
''Kardeşim, ben seni bu kızın etrafında bir daha görmezsem, senin adına iyi olur demedim mi ?''
'' Dayı...''
O ürkütücü bakışları bile çenemi kapamama yetmişti.
Beni kırmızı kartla oyun dışı ettikten sonra asıl hedefine, yani adonislime odaklandı. Ona doğru adımlarını atıp dibine sokulduğunda tekin olmayan bir ifadeyle gözlerine baktı ve kemer gibi olan burnunu sesli bir şekilde, gözdağı vermek istercesine çekti. Dayım kaş göz yaparak durumu sorgulamaya devam edince de sevdiğim adamın yanıtı gecikmedi.
'' Şahin bey...''
Dayım alaycı gülümsemesiyle araya girip,
'' Vay, o gün ne serseriliğimiz kalmıştı ne de itliğimiz, şimdi bey mi olduk ? '' dedi.
'' Bakın, gerçekten bilmiyordum. Ben sandım ki...''
'' Sen bir şey sanma! Dediklerimi kulak ardı etme yeter! ''
'' Gel kız buraya!'' deyip bileğime asıldı ve beni gönül rızam olmadan kendi safına çekiştirdi. Bana uyguladığı haksız baskı karşısında irkilsem de bakışlarımı sevdiğim adamdan çekemedim. Yalvaran bakışlarımla önce özür diledim, sonra dayım için merhamet dilendim. Çünkü Arda'nın tersinin ne kadar pis olduğunu benden iyi kimse bilemezdi. Üstelik aklımdan geçenleri yapması durumunda ilişkimizin Yalan Rüzgar'ını da sollayarak daha da çıkılmaz bir yola gireceğinden hiç şüphem yoktu. Dayıma boyun eğip ayak uydurmamın tek sebebi de buydu. Ama anlaşılan o ki sevdiğim adamın da bu zorbalık karşısında pes etmeye niyeti yoktu. Benden kolay kolay vazgeçmeyeceğini de bundan daha güzel bir biçimde ifade edip gösteremezdi herhalde.
'' Onu seviyorum!''
Ben yerimde duraklayınca dayım da bana ayak uydurmak zorunda kaldı.
'' Ondan asla vazgeçmeyeceğim. Ne olursa olsun vazgeçmeyeceğim! Ben onsuz bir hiçim be. Sen beni öldürsen bile, bana koyar mı sanıyorsun ? ''
Adonislimin sesi hemen ardından gelen tehdidiyle bir perde daha yükselmişti.
'' Eğer için rahatlayacaksa, bana dilediğini yap! Ama onu incitirsen, dayısı falan dinlemem, ben canına okurum!''
''Bu denyo beni tehdit mi ediyor Çiğdem ? '' Gerisinde kalan Arda'yı sinirden titremeye başlayan işaret parmağı ile gösteren dayım bu kez hiddetini üzerime püskürtüyordu.
