https://drive.google.com/file/d/1-3XPQT2Gn9FnR1dfupZslWTfGfad82eZ/view?usp=sharing
Karizmatik, yakışıklı, işinde oldukça başarılı olan çapkınlıklarıyla da nam salmış bir adam.
Masum, çekici bir o kadarda güzel olan, zaman zaman aşkın gözü kördür fel...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Arda hastaneye vardığında bir hayli endişeliydi. Tabi bir de işin ucunda ufaklığına hesap vermesi vardı. Her şey bu kadar aksi gitmek zorunda mıydı sahiden ?
Telefonu arandığında, adamın, ' Abi, beni ne olursun kurtar bu canilerin elinden,' sözünü işitmişti, sonrasında da Çiğdem'in aralıksız şekilde paylamalarını duymuştu...Mahallenin esnafına adamı bir güzel pataklattırmıştı sevgilisi. Çünkü onu peşlerinde olan manyak adamların tuttuğunu düşünmüştü. Yani muhtemelen öyle olmalıydı. Ambulans sesini işittiğindeyse durumun ne kadar ciddi olduğunu anlamıştı, sonrasında da soluğu burada, hastanede almıştı.
Arda, adamın alçılı koluna ve bacağına yüzünü buruşturarak bakarken biraz daha yanaştı. Çiğdem ise bir köşede kollarını kavuşturmuş vaziyette kaş çatıyor, tempo tutan sağ ayağını da sinirle oynatıp Arda'nın hesap vermesini bekliyordu.
'' Geçmiş olsun.''
Adam, ağzı yüzü de iyi benzetildiği için sadece kafa sallamakla yetinmişti.
Çiğdem daha fazla bu merasime dayanamayarak araya girmiş, ziyaretin kısasının makbul olacağını söyleyip koluna girmiş, Arda'yı da beraberinde dışarı sürüklemişti.
O dakikalarda adamın gözlerinde okuduğu tek şey ise 'Abi, Allah sana sabır versindi!' Bazen Arda da bunu düşünmüyor değildi. Çiğdem hayatına dahil olduğundan beri sabır testinden geçiyordu!
Ara koridorda telaşlı adımlarını atarlarken Çiğdem nihayet kızgınlığını kusmaya başlamıştı.
'' Tüm bunlar ne demek oluyor Arda ? ''
Karşılığında aldığı yanıt koca bir sessizlik olmuştu! Ama o Çiğdem Güçlü idi; kafasındaki soruların yanıtını alana kadar da onu rahat bırakmaya niyeti yoktu. Yeniden ama daha sert bir şekilde kas yığını olan koluna dokundu. Bu onu durduracak kadar başarılı bir hamleydi. Kendisinden gözlerini kaçırmaya çalışan adama inat kısılı gözlerini ona dikti.
'' Arda, farkındaysan sana bir soru sordum az önce!''
Tekrar harekete geçen adamın önüne geçti ve geri geri yürüyerek söylenmeye devam etti.
'' Susarak beni geçiştireceğini sanıyorsan eğer çok yanılıyorsun. Benimle ilgili bir karar aldın madem, her şeyi bilmek benim de hakkım!''
Arda cevapsız kaldıkça daha çok öfkeleniyordu.
'' Mahalleliye de rezil oldum bu olay yüzünden. Adamlara ne diyeceğimi bilemedim. Necmi komiser devreye girmeseydi, adam şikayetçi olsaydı, hepsi içeri girebilirdi! Adam da ölebilirdi!''
'' Sen arabaya geç. Ben de şu ödemeyi yapayım!''
Dudaklarından firar eden gülücükler yüzündeki ifadeyle ters düşse de onun gidişini izlemek dışında bir şey yapamadı. Fakat Arda Akın bu sorgudan kolayca yırtacağını düşünüyorsa çok yanılıyordu.
