MIKA'S POV.
"LUTO na ang dinner!" Masaya kong sigaw mula sa kusina at pumunta ako sa mesa dala-dala ang niluto kong kaldereta.
Nakalagay na rin doon ang kanin, adobo, at chicken fillet.
"Mauubos ba natin yan? Tayo lang dalawa oh."
Tiningnan ko ng masama si Kurt kahit na ang totoo ay kinikilig ako.
Kyah! Beket kese---este, bakit kasi lagi nyang pinapaalala na dalawa lang kami dito? Para kaming mag-asawa. Enebe!
"Kaya yan! Tsaka, marami ka dapat kainin para um-okay kana ulit di--"
"Okay na naman ako ah! Kaya ko na ngang gumawa ng anak!"
Waahh! Ano daw? Gumawa ng anak? Inaakit nya ba ako?
Huhuhu... di ako marupok, pero nadadaan ako sa pilitan. Hehehe
"Lol! Tuyo lang yan kapag tiningnan mo. Pero sa loob, siguradong---"
*Tring! Tring
Okay, panira yung cellphone ko! Sinenyasan ko sya na wait lang at bahagyang lumayo nang makita ko ang caller.
"Oh?"
(>" Nasa kani-kanilang bahay na yung anim. May bagong nahuling isa sila Princess at Dexter"<)
"Tsk! Aba! Pang dose na yata yan ah? Pero wala pa ring makapag-sabi saatin ng pangalan."
(>"Sabi nga nila Big Boss, baka daw may nagpo-protekta sa kanila."<)
"Eh? Sino naman? Agents din ba? Assassins? Mafias?"
(>"Yun lang, ang dami nating kaaway at kakumpetensya. Mahirap namang mambintang. Kaya nga pinababantayan ni Big Boss yung kilos ng lahat ng mga Organizations and Agencies."<)
"Tsk! Mukhang---"
"MIKA! MATAGAL PA BA YAN? KAKAIN NA!" Busit, biglang sumigaw si Kurt.
(>S-Si Kurt ba---"<)
"Salamat sa impormasyon. Sige na. Bye"
BINABASA MO ANG
Don't Fall, She's Mine √
Fiksi Remaja"Mae, hanggang kaibigan lang ba talaga?" --- Genre: Teen-fiction, action By:LOC-2nd Ps: I wrote this on my jejedays kaya patawarin nyo ko HAHAHAHA. But if you still wanna read this, feel free and enjoy. Wag ka sanang kilabutan tulad ko. Joke. *_^
