Selam! Şarkı şey... Hem kız hem erkek söylüyor ya... Öyle işte ben de bizimkilere uyuyor dedim. Bol bol yorum atmayı ve minik yıldıza tıklayıp gecemizi aydınlatmayı unutmayın! (sanatçı vote istiyor zflkjfkls)
🌙
Her taraf karanlıktı.
Karanlıkta süzülüyor, içinde akmaya devam ediyordum. Uzaktan bir gümleme duyuyordum. Her gümleyişinde karanlık sarsılıyor gibiydi. Bir sis gibi dalga dalga etrafta yayılıyordu. Her hareketini görebiliyordum.
Ses karanlıkla birlikte ritmik bir şekilde yankılanmaya devam ediyordu. Kendi benliğimin etrafında süzülüp sesin yerini idrak etmeye çalıştım. Çünkü beni çağırıyor gibiydi.
Onu bulmalıydım.
Fakat bir şekilde gümlemeye bir türlü yaklaşamıyordum. Hangi taraftan geliyordu? Neden ona varmam gerekiyordu? Neden beni istiyordu? Ona ulaşmamı istiyorsa bana bir yol göstermeliydi.
"Buraya gelebileceğini mi zannediyorsun zavallı insan?" Karanlıkta ilerlemeyi bırakıp kendi etrafımda süzüldüm. Zalim, kadim bir sesti etrafımda yankılanan. Cimsiyetini ayırt edemiyordum. Nereden geldiğini kestiremiyordum. Konuşmayı denedim fakat bunu yapamıyordum. Bedenim karanlığın içindeydi. Bir tepki veremezdim. Sanki sadece zihinsel olarak vardım.
Beni o şey çağırmıyor mu, diye düşündüm. Kısık bir kahkaha her taraftan karanlığa gömülmüş benliğimi doldururken sesten kaçabilmek için süzülmeye devam ettim. Fakat kaçmak imkansız gibi gözüküyordu.
"Adın ne?" diye sordu ses. Fakat ses tonu değişmişti. Ne hissettiğini anlayamıyordum. Artık cinsiyetinden bile emin değildim.
Durdum. Adımı biliyordum. Buna cevap verebilirdim.
"Benim adım..."
Ürpererek uyandım. Bir elimi çılgınlar gibi atan kalbime dayadım. Kesik kesik nefes alıyordum. Tüylerim diken diken olmuştu. Aldığım nefes ciğerlerimi yakıyordu.
Gözlerimi yavaşça açtım fakat etraf zifiri karanlıktı. Kaşlarımı çattım. Odada olsam bile en azından etrafımı seçebiliyordum. Bu Denatri olmanın avantajlarından biriydi. Belki biraz beklersem yine aynı şeyi yapabilirdim. Gerçi çoğu zaman uzun süre beklemem gerekmiyordu. Gözlerim hemen ortam değişikliğine alışıyordu.
Beklememe gerek kalmadan gözlerimi baskılayan bağı hissettim. Ellerimi yavaşça kaldırıp kumaş parçasını çözdüm ve kafamı kapıya dayadım. Aldığım nefes bana yetmiyordu. Boğazım alev alıyordu. Aldığım her nefes cehennemde alıyormuşum gibi hissettiriyordu.
Gözlerim yavaşça karanlığı tararken aniden her şey netlik kazandı ve her yeri görmeye başladım. Gözlerimi neden bağladığımı hatırlayabilmiştim.
Banyodaydım.
Her yerde ayna vardı.
Ağzımdan küçük bir çığlık döküldüğünde iki elimle de ağzımı kapadım. Elimden geldiğince hızlı bir şekilde kapının önünden kalktım. Yaralı ayağım isyan edercesine sızladı. Fakat sadece tek bir şey düşünebiliyordum: Buradan çıkmalıydım.
Buradan çıkmalıydım!
Gözlerim aynaya takıldığında dilim düğümlendi. Nefesim boğazımda kalırken hüsran beni ele geçirdi. Ardından görüntümün bitmişliği gözlerimden akan yaşa dönüştü. Gözlerimden yaşlar dökülmeye başlarken tekrar yere çöktüm ve dizlerime sarıldım. Gözlerimi aynadan alamadım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GECE DANSI
Fantasy❝Karanlık çöktüğünde parlayan tek yıldız benim. Ben, sonsuz ışığın başladığı yerim.❞ Eleta tanıdığı bütün kişiler tarafından yalanlarla kandırılmıştı. Hiçbiri bunu onun kötülüğü için yapmamıştı fakat ihanetin acısının alevi bir türlü içinde sönmüyo...
