GECE DANSI

Bölüm 18: Yüzleşme

Medya: Kesha. Şarkı Rhan'dan Eleta'ya gelsin. (Evet, Manga severim.) Bu da bölümün sonlarını okumanız için melodi:

Vote ve yorum atmayı unutmayın! 

🌙

Rhan sandalyedeki oturuşunu dikleştirirken sırtı sızladı.

Zorla komutan ilan edilmek çok şeyi de beraberinde getirmişti. Yaptığı antrenmanların üzerine sürekli bir yenisini ekliyor, ancak vücudu isyan edince tatmin olabiliyordu. Ne kadar sözde komutan olsa da ordunun bundan haberi yoktu. Bir komutanın ise ordudaki diğer kişilerden daha güçlü olduğunu kanıtlaması gerekiyordu. Rhan artık sayılı şeye katlanabiliyordu ve bunların arasında ordudaki savaşçıların küçümseyen bakışları yoktu.

Eleta'nın arkasından atıp tutan birini neredeyse öldürmesi de işleri kolaylaştırmamıştı.

Ruh ikizinin adı zihnine süzülürken göğsü her zaman olduğu gibi ağrıdı. Acaba şuan ne yapıyordu? İyi miydi? Mutlu muydu? Gününü nasıl geçiriyordu? Yeni arkadaşlar edinmiş miydi? Karanlığa alışabilmiş midi? Karanlığı öğrenmek için kiminle antrenman yapıyordu? Bir sürü soru zihnini turlarken kapının tıklanmasıyla yeşil gözlerini kapıya doğru çevirdi ve Eleta'nın ismini üzülerek zihninden kovdu. Sert bir sesle, "Gel." dediğinde kapı açıldı ve üç beden kapıda gözüktü.

Otaso üyeleri, diye düşündü Rhan. İç geçirmek istiyordu fakat dudaklarını birbirine bastırıp ketum bir ifadeyle gelenleri incelemekle yetindi.

Otaso üyeleri üç kişiydi ve bir ordudaki komutandan sonra en çok güç sahibi olan üç seçili kişiden oluşuyordu. Biri İhtiyar Godl'du. Her zamanki gibi yüzünde pis bir gülümseme vardı ve yine eksik ön dişleri gözüküyordu. Sarı saçları kelleşmekte olan kafasında sağa sola dağılmıştı. Bugün daha da yaşlı görünüyor, diye düşündü Rhan. Gerçi bu ilginç bir şey değil. Adam gün geçtikçe daha çok kırışıyor.

Umarım yakında ölür.

Diğeri Kogame Cestbor'du. İri, cüsseli bu adamın turuncuya çalan saçları ve yüzünün çocuğu kaplayan sakalları vardı. Ordunun eğitiminden Kogame sorumluydu. Her zaman her şeyi biliyormuş gibi bakıyordu ve Rhan'ı ürküten yegane şeylerden biri de buydu. Rhan, bilmemesi gereken fazla şeyi biliyordu. Onu çözebilecek insanlardan uzak durmayı bu yüzden tercih ediyordu.

Üçüncü ve sonuncu otaso üyesi ise bir kadındı. Üç orduda tek kadın olan otaso üyesi oydu. Ames Slyvyra. İki adamın arasında epey kısa kalıyordu, gerçi bir kadına göre de kısaydı. Uzun, düz ve beline kadar inen kahverengi saçları ona Eleta'yı anımsatıyordu. Bu yüzden genelde Ames'in olduğu yerlere pek gitmiyordu. Dansçı olan bu kadın dans ederken de saçlarını toplamıyordu ve ona bakarken her saniye Eleta'yı düşünmekten nefret ediyordu. Yine de kadını Eleta'dan uzak tutacak harika özellikleri de vardı. Ames, her zaman ok ve yayıyla dolaşıyordu. Eleta ise ok ve yaydan sadece kaçardı.

Rhan dudaklarında bir tebessüm oluşmasına engel olamadı. Ames de hafifçe gülümseyerek ona karşılık verirken hızla eğilip reverans yaptı. Rhan sadece kafasını eğip kadını selamlama zahmetine girdi. Uzun eteğini toplayarak omzundan yayı çıkardı ve eline aldı. Hepsi sandalyelerine yerleşirken Rhan gerilmeye başladığını hissedebiliyordu. Eleta'yı hiç tanımayan bu yabancıların adından her gün Eleta'nın adının dökülmesini duymak tam bir işkenceydi. Üstelik herkes gibi onu bulmak ve öldürmek istiyorlardı.