Namlu -1

14.Bölüm

Merhabalar efendim .

"Sil baştan , bazen bir ceza bazen bir ödül"

Cengiz, Çağla ile görüşmesinin ardından  şirketine geçmişti.  Bir kaç saat sonra alınması planlanan yeni nesil yemleme makinelerinin tanıtımını bizzat kendi yapacaktı. Keyifle masaya oturduğunda  dışarıda bazı sesler duymuş ve bakışlarını kapıya yönlendirdi daha yeni oturduğu koltuktan hışımla  kalktığında Albastı odaya  daldı.  Cengiz gülerek ellerini beline koydu ,

"Anlaşılan yurt dışı sana iyi gelmemiş  artık kapıyı da çalmıyorsun!"dedi.Albastı kapıyı serçe kapattığında kapının çarpma sesi bütün odayı kaplamıştı.  Albastı bir kaç adım atarak konuşmaya başladı, 

" Başlatma kapından Cengiz !  Ben dayanamıyorum tamam mı? O kızı senin yanında düşündükçe midem bulanıyor. Biraz önce gene onun yanından çıktın. Oysa bana işim var demiştin"dediğinde Cengiz'in anlamsız bakışlarına dayanamayarak elini serçe masaya koyarak gözlerinin içine bakarak konuştu.

"Çağla'nın yanına gittin sabahtan.Benim yanıma gelmek yerine ! Sen onun kim olduğunu biliyor musun peki ?"dediğinde Cengiz ,

"Onun orada olduğunu nereden biliyordun? Anlamıyorum , bu kadar kısa sürede araştırma mı yaptın ? Nasıl bu kadar hızlı olabildin ?"dediğinde Albastı ,

"Beyfendiden emir alıp o evi yakan ben olduğum için olabilir mi  ?  Onun kardeşinin neye hizmet ettiğini biliyor musun? Normalde araştırma yapmam bana verilen görevlerde ancak sevgilimin oyuncağı evini yakıp ölüme terk ettiğim kız olunca ufak bir araştırma yapmam gerekti. Çağla'nın ikizi Çağatay ,  beyfendinin öldürmeye çalıştığı Gündüz'ün adamı"dedi. Cengiz ellerini birbirine bağlayarak konuştu , "Sence  kardeşinin ne yaptığı umrumda mı ? Yakma meselesine gelince sana teşekkür etmeliyim sanırım bebeğim . Artık iyice kendime bağladım onu. Sana tekrar beklemeni söylüyorum"dediğinde Albastı ,

"Usandım artık,ben seni istiyorum anladın mı? Beklemek istemiyorum " diyerek  kollarını bağlayıp arkasını döndüğünde Cengiz yaklaşıp kendine çevirdi. Sinirini kırmızıya boyalı dudakalrdan çıkarmaya karar vermişti.  Albastı her ne kadar bu öpücük için canını bile verecek olsa hızla kendini geriye çekti. Tutkulu bir öpücüğün işe yaramadıüğını gören Cengiz hızlıca sarılıp saçlarını okşamaya başladı.

"Beklemen gerekiyor."

"Artık beklemek istemiyorum." diyerek ellerinden kurtulurken artık eski siniri kalmamıştı . Bundan nefret ediyordu.
"Az kaldı çok az hemde .Şu kıskançlığı biraz ertele"dediğinde Albastı, 

"Artık onu göreme gerek yok .  Çünkü pek yakında onu öldüreceğim. "Dedigi zaman Cengiz, 

"O gün geldiğinde elime en sevdiğim şarabımı alıp yudumlayarak izleyeceğim seni "dedi. Albastı  dudaklarını yukarıya kıvranarak kulağına yaklaştı,"Bu işin bileti biraz fazlaya  mal olur ama"dedi. Cengiz,

"Senin için her şeye değer bebeğim"

**********

"Şimdi herkes bir kağıt çeksin bakalım . Ona göre eşleştirileceğiz. Seher kusura bakma ama  ekipteki tek kız olduğun için mecbur bizimle dövüşeceksin. "dedi Yavuz . Seher uzattığı kaseden bir kağıt çekerken "Sorun yok benim için"diyerek kağıdı çekip çıkan isme baktı yüzünde ufak bir tebessüm yayılırken  "Akif , biraz minderde sohbete ne dersin?"dedi kağıdı elinde sallad. Akif boynunu sağa sola eğip yarım bir gülüşle "Bana uyar Seher "dediğinde Yavuz. Bu durumda  ilk   gösteri başlasın"diyerek ikisini de mindere çağırdı. Seher belini hifiçe arkaya doğru kırıp ellerini yumruk yaptı. Dengeyi sağlamak adına sağ ayağını bir adfım öne çıkarıp  Akif'ten gelecek hamleyi beklemeye başladı.  Akif ,