💫Dans Öğretmeni💫 PJM✔

☆Tokat☆

RiJin duyduklarına çok şaşırmış ve kızmıştı. Hiç tanımadığı biri şuan onun sapığı olmuşdu. İçeri girip Mark'a dolan ve kızgın gözlerle baktı. Mark ne olduğunu anlamadı. RiJin birden bütün sinirle Mark'ın üzerine yürüdü ve ona en sertinden bir tokat atdı. Mark olayların şimdi başladığını artık biliyordu. *Bu tokatı hakketdin* dedi içinden. O sırada RiJin bağırmaya başladı

Rj:İnanamıyorum sana Mark. Nasıl bu kadar düşe bilirsin haa nasıl??!!!

Mr:B-bak RiJin ben ona yardım etmekten vazgeçtim yemin ederim ki.

Rj:Kes sesini Mark. Ben her şeyi duydum. Vazgeçmiş ola bilirsin ama böyle bir şeyi az kalsın yapacaktın öyle değil mi?

Mark başını eğdi. Sonuçta kız doğru söylüyordu.

Rj:Vazgeçtin tamam bu iyi. Peki gelip beni uyaracakmıydın ha sana soruyorum Mark. Beni kuzeninden uzak tutmak için gelip uyaracakmıydın??!!!!

Mr:H-hayır.

RiJin sinirinden sesli bir kahkaha atdı. Şu anda bu çocuğu öldüre bilirdi.

Rj:Sakın bir daha bana yaklaşma. O kuzeninede söyle ölsem bile onunla asla olmam. Şerefsizler.

Diyip gitdi RiJin. Mark yere çöküp ağlamaya başladı. Yaptığı şey yüzünden vicdan azabı çekiyordu. Sessizce ağlamaya başladı. Her zamanki gibi...

《RiJin'den》

Sınıftan ağlayarak çıktım. Binanın en yüksek yerine yani çatıya çıktım. Burdan her yer çok güzel görünüyordu. Biraz daha yalnız başıma oturup içeri geçtim. Gözlerim şişti ama bu pekte umrumda değildi. Umrumda olan şey sadece şerefsiz sapıktan kurtulmaktı.

《Kurs çıkışı》

Hoseok beni şarkı söyleyecekleri klübe götürmek istediğini söyledi. Kabul etdim çünki gerçektende seslerini merak ediyordum. Özellikle de Bay Park'ın sesini. Eve gidip annemden izin aldım. Giyinip evden dışarı çıktım. Taksiyle Hoseok'un bana atdığı adrese gitdim.
      Arabadan inip klübe baktım. İlk kez böyle ortama geliyordum ve biraz gergindim. İçeri girdiğimde ise burada bir sürü insanın olduğunu görmek beni şaşırtdı. Sahneye yakın yer aradığımda biri kolumdan tutu sürükledi. Klüp zaten karanlık sadece bir kaç renkli ışıklar vardı. Beni sürükleyenin bir anda sapığım olduğunu düşündüm ve kaçmaya çalıştım. Ama bir odaya girmiştik çoktan. Oda klüpten de karanlıktı ve ben çok korkuyordum hemen lafa atladım.

Ben:K-kimsin sen? Neden burdayım? Bana bak eğer sen Jay denen arkamda dolanan sapık ve şerefsizsen kötü olur ona göre.

Nerden geldiğini bilmediğim cesaretimle konuşmuştum.  Birden ışıklar açılınca karşımdaki beden beni şaşırtmıştı. Bay Park bana anlamsız gözlerle bakarken işte o soruyu sordu.

Jm:Peşinde sapık mı var?