《JiSoo'dan》
Evi toplayarken birden kapı çaldı. Kapıyı açtığımda ağlayarak bana sarılan RiJin görmeyi elbette beklemiyordum. Az önce onu kendim geçirmiştim. İçeri girip koltuğa oturduk. Biraz sakinleşmesi için bekledim. Yaklaşık 10 dakika daha ağlamasının ardından sustu. Ona ne olduğunu sormama bile gerek yok. Biz zaten bir birimizin en yakın arkadaşlarıyız. Aramızda hiç sır yoktur. Kendisi neler olduğunu anlatmaya başladı.
Rj:A-abla ben o-na nasıl olduğunu sordum (burnunu çeker) oda bana iyi değilim dedi. B-bende telaşlanıp neyi var hastamı oldu diye sorarken birden bağırdı. B-bana s*rt*k dedi üstü kapalı. Ben güya böyle giyerek onları etkilemeye çalışmışım. S-sen beni tanıyorsun ben öyle biri değilim.
Dedi ve yine gözleri dolmaya başladı. Evet bu Jimin çok olmaya başladı. Neden böyle davranıyor ki.?
Js:Ağlama prensesim. Senin nasıl biri olduğunu bilen biliyor zaten o uyuz bilmesede olur. Ama bilecek oda. Utanmaz herif. Onunla arana mesafe koy. Gerekli olmadığı sürece konuşma. Ne b*k yediğini anlasın. Tamam mı meleğim.
Dedim. Alnına öpücük kondurdum. Biz böyleydik işte. Kavga ederdik ama bir birimizden ne olur olsun kopmazdık...
《RiJin'den》
Evet bugün yine kurs vardı. Ben her ne kadar gitmek istemesemde gitmek zorundaydım. O uyuz şeyi kafama takmayacaktım. Kahvaltı ettikten sonra masayı topladık biraz yürümek iyi gelecektir diye erkende çıkmak istedim. Ev halkını öptükten sonra evden çıktım. Yavaş yavaş yürüyerek kursa vardım. Binaya girecekken tanımadığım bir sesle durdum.
X:Merhaba RiJin'di değil mi?
Ben:Evet siz kimsiniz?
X:Ben Mark. Üst sınıftanım. Seninle arkadaş olmak istedim.
Konuşarak binadan içeriye girdik. Ona asansörle değilde merdivenle çıkacağımı söylediğimde benimle birlikte oda gelmişti. Bizim sınıfa taraf giderken beni durdurup şöyle dedi
Mr:Şey RiJin benimde pek arkadaş çevrem yok. E bir kaç kez seninle karşılaşmıştık ve yanında hiç kimse yoktu. O yüzden iyi arkadaş ola biliriz.
Gülümsedim ve kafamla onayladım. İyi bir çocuğa benziyordu ama hemende güvenemem. İşin aslı şu ki ben kimseye güvenemezdim ama Hoseok ve diğerlerine oldukça güveniyorum. İlginç. Evet Bay Park'a da güveniyorum zaten 7 kişiye birden nasıl güvendim anlayamadım. Sadece Bay Park bana kötü davranıyordu. Halbuki suçum neydi onuda biliyorum. Mark'ın sesiyle dalıp gitdiğimi anladım.
Mr:Heyy RiJin.
Ben:Ha?
Mr:Tamam o zaman sonra görüşürüz diyordum.
Arkasından el salladım. Önüme döndüğümde ise bana kızgın bir suratla bakan Bay Park gördüm. Neden öyle bakıyor ki bu şey? Ona göz devirip soyunma odasına gittim. Benden başka 3 kız vardı ve sadece sohbet ediyorlardı. Tam üstümü değişecekken kapının sert şekilde açılıp kapanmasıyla kabinden çıktım. Çıktığımda ise bana kırmızı görmüş boğa gibi bakan Bay Park'ı gerçekten beklemiyordum. Burası kızların soyunma odası ama!!!.
Jm(bağırarak):Her kes dışarı hemen.!!! Bayan Choi ile beni yalnız bırakın.!!! Çıkın dedim.!!!!
Şu anda çok tırsdığımı itiraf etmeliyim. Neden bu kadar sinirli. Ahh kızlar lütfen çıkmayın. Bu beni kesin öldürecek.
Ben:N-noluyor B-bay Park?
Üzerime doğru gelme bee.! Dibime kadar gelip ellerini iki yanıma doğru koyup yüzünü biraz daha yaklaştırdı. Kalbim depar atıyor sanırım.
Jm(yavaşca):Mark'tan uzak dur.
Ben(sinirli şekilde):Neden Bap Park? Neden sürekli birinden uzak durmalıymışım? Asıl sizden uzak durmam gerek. Siz beni tanımadan yargılıyorsunuz. Terbiyeme laf edip, üstüneden giydiğim kiyafetlerle erkek tavlamak istediğimi söylüyorsunu. Benim kalbimi hep siz kırıyorsunuz. Artık benimle ilgili sorununuz ne söyleyin.!!
Yüzüme öyle bakıyordu ki sanki söyleyecekleri benim değilde kendi canını acıtacakmış gibi
Jm:Ö-özür d-dilerim.
Diyip dışarı çıktı. Olduğum yerde 5 dakika kaldım. Sonra kendime gelip Bay Park'ı aramaya gitdim. Bilmiyorum ama onunla konuşmam gerek.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
💫Dans Öğretmeni💫 PJM✔
FanfictionBu kitap çok cringe dnjwjdhshsusidbeod ilk kitap anam o yüzden.. 🥀💅🏼