💫Dans Öğretmeni💫 PJM✔

☆Doğum Günü☆

《Jiminden》

Akşamdı. Yaklaşık 1 saattir evdeydim boş boş koltuğa uzanmıştım. Bu gün kursda çok yorulmuştum ve sevgilimde tam şekilde iyleşmediğinden orada değildi. Onu çok özledim. Nasıl bir anda böyle bağlandım bilemiyorum fakat iyi ki sevmişim onu, sanki eksik bir tarafım tamamlanmış gibi. Telefonumun şarjı bittiğinden kapanmıştı ve şimdi şarjda olduğunda gidip açtım. Ama gelen bildirimler şaşırmama neden oldu. Şimdiye kadar beni bu kadar merak eden biri olmamıştı. Hepsi Rijindendi..

+Nasılsın Jimin

+Neden cevap vermiyorsun.?

+Yah Park Jimin.!

+Kursa gelicem.!

+Annem izin vermedi ve senin yüzünden kadını nasıl ikna ettiysen.!

+Bay Park.!!!!!

Bu mesajlar dışında 47 arama vardı tabi. Son okuduğum 'Bay Park' mesajına kıl olmuştum. Tanıştığımız günden ben ona, o da bana soy ismimle hitab ediyordu. Ama bana 'Bay Park' demesi hoşuma gitmezdi çünkü her kes bana 'hocam ya da öğretmenim' derdi. Kapımın zili ard-arda çaldığında bizim çocuklara en çokta Taehyung ve Jungkooka pis dayak atma isteği ile dolmuştum. Onlara kaç kez zile böyle basmamalarını söylemiştim. Fakat kapıyı açtığımda gördüğüm kişiyle ağzım resmen 'O' gibi olmuştu. Rijin beni itib içeri adımlarken bende ardından kapıyı kapatıp salona girdim. Çantasını koltuğa fırlatıb sinirle bana döndü.

Rj: Tanrı aşkına Jimin nerdesin sen.?! Seni arıyorum cevap yok, mesaj atıyorum cevap yok.! Seni ne kadar merak ettim farkında mısın.?! Annem izin vermiyor diye arka bahçeden gizlice kaçıp buraya geldim ya ben.! Ama beyefendimiz bize haber verme zahmetinde bulunmuyor.!

Konuşurken gözleri dolmuştu. Ne yani bu kadar mı endişelenmişti benim için.?

Rj: B-ben sadece seninle konuşmak istemiştim Jimin. Sen beni sevm-

Üzüldüğü için daha fazla konuşmasına izin veremezdim. Kendime çekip sarıldım.

Ben: Rijin saçmalama sadece şarjım bittiği için telefon kapanmıştı. Sen gelmeden önce açmış mesajlarını okuyordum. Seni arayacaktım.

Benden ayrılıp burnunu çekti. Tatlıydı fazlasıyla şu anda öpmemek için kendimle savaş halindeydim.

Rj: Özür dilerim bağırdığım için ama endişelendim işte Hoseoku aradım ama kendisi başka yerdeymiş.

Kolumu omuzuna atıp koltuğa oturtuk.

Ben: E her yeri ayağa kaldırmışsın bebeğim. Hem sen benim evin adresini nerden biliyorsun.?

Rj: Jinden aldım.

Ben: Açmısın.?

Kafasını iki yana sallayıp bana daha da sokuldu. Bende kollarımı ona sarıp kendime bastırdım.

Ben: Bu gece benimle kalsana.?

Rj: Bilmem ki annem izin vermez.

Ben: Neden sevgilimsin sen benim.

Rj: Jimin ben şimdiye kadar hiç başka yerde kalmadım.

Ben: Ne yani sen benimle hiç kalmayacakmısın.? Beraber sarılıp uyumayacakmıyız.?

Rj: Yaparız neden olmasın sadece biraz erken değil mi.?

Ben(sırıtarak): Tamam o zaman biraz zaman geçsin belki sadece uyumak yerine başka şeyler yaparız.