💫Dans Öğretmeni💫 PJM✔

☆Yüzleşme☆

Derin bir nefes alıp kapıyı çaldım. Açan ise Ji Hyun abiydi.

Hy: Oh.! Rijin hoşgeldin.

Rj: Hoş buldum Ji Hyun abi. Her kes evde mi.?

Hy: Evet. Gel hadi.

Ayakkabılarımı çıkarıp salona girdim. Babam ve o kadın oradaydı. Bir birilerine bile bakmıyorlar.

Jm.An: Senin burada ne işin var.?! Tamamlayamadığın işi yapmaya mı geldin.?!

Jm: Anne.!

Salona giren Jimin annesine atarlandı. Aman Tanrım inanamıyorum.!

Ba: Hoş geldin kızım, gel otur.

Kafamla onaylayıp oturdum.

Rj: Şey ben sizden bir şey isteyecektim.

Hy: Tabi yenge.

Jm.An: Ji Hyun o artık senin yengen değil.

Jm: An-

Rj: Evet Ji Hyun abi anneniz haklı.

Jimin bana sinirli bakıyordu ama bu gün her şey bitecekti.

Ba: O ne demek kızım.?

Rj: Baba biliyorsunuz Jimin bana boşanma davası açtı. 2 ay sonra boşanacağız. O zamana kadar Seoule döneceğim.

Jm: Ne.?!

Rj: Evet Jimin. Maalesef burada kalmam doğru değil. Geon Hwa ile de konuştum zaten şirkette hep seninle karşılaşıyorum ve bu olanları unutmamı zorlaştırıyor.

Jm: S-saçmalama, gidemezsin.!

Jm.An: Jimin kendine gel.!

Ba: Sen karışma.! Her şey senin yüzünden oldu.! Çocukların düzenini bozdun.!

Rj: Baba lütfen sakin ol. Ben tartışmaya değil. Sizlerle güzelce ayrılmaya geldim.

Hy: Yenge gitmesen.?

Rj: Gitmeliyim Ji Hyun abi. Benden boşanan Jimindi, ben değil. Onun için Busana gelmiştim ama artık bir sebebim yok.

Ayağa kalkıp konuştum.

Rj: Bu gece son olarak sizinle yemek yemek istiyorum. Hepinizle, lütfen beni kırmayın. Kaldığım otelde olacak her kes. Akşam görüşürüz. Güle güle.

Diyip salondan çıkıp kapıya geldim. Ayakkabılarımı hızla giyip kendimi dışarı attım. Umarım inanmışlardır.

Jm: Rijin.!

Arkamdan bağıran Jiminin sesiyle adımlarımı durdurdum yürüdüğüm kaldırımda. Gelip tam karşımda dikildiğinde şampuan kokusu gelmişti burnuma. Her zamanki kokusu..

Jm: Gidecek misin.?

Sesi yalvarır gibi çıkmıştı.

Rj: Gitmem gerek. Unutmalıyım..

Jm: Ben üzgünüm Rijin.. Seni Geon Hwa ile gördüğümde kıskanıp sinirle attım o imzayı. Ben senden ayrılamam Rijin.. Bana bunu yapma... Lütfen gitme ben yaşayamam Rijin..

Ağlıyordu.. Peki ben ne zaman ağlamaya başladım.?
Sarıldım ona, o da beni sardı sım sıkı kollarıyla.

Rj: Sen sinirle bitirdin bizi Jimin.. Akşam gel ama lütfen..