💫Dans Öğretmeni💫 PJM✔

☆Müjde☆

《3 ay sonra- Jiminden》

Koskoca 3 ay... Aramız daha iyidi.. Şu anda Mart ayındaydık, ilkbahar kendini yavaş-yavaş belli ediyordu.. Rijinin doğum gününe 1 hafta kalıyordu. Ona süpriz yapıb ailesini çağıracaktım. Ama bir kaç haftadır Rijin hasta olduğu için onun için doğum günü pekte umrunda değildi açıkcası. Geçen gün az kalsın düşecekti son anda tutmuştum. Rengi solmuş, hep midesi bulanıyor. Hastaneye gidelim diyorum istemiyor, sanırım uyurken onu kaçırmam gerekecekti.
Şimdi ben o yorulmasın diye mutfağı temizliyordum..

Rj: Jimin.?!

Rijinin abartılı şekilde bana seslenmesini es geçerek cevap verdim.

Jm: Evet sevgilim.?

Rj: Ne yapıyorsun sen.? Çekil ben yaparım..

Jm: Saçmalama Rijin hastasın sen. Zaten hastaneye gitmiyorsun, bari iş yapmadan dinlen.

Gelip arkadan bana sarılıp yüzünü sırtıma yasladı.

Rj: Jimin-ah~

Jm: Söyle karıcığım~

Rj: Bana çikolatalı pasta alsana, canım fena halde pasta çekti.

Elimdeki işi bırakıp yüzümü ona çevirdim, bu şekilde oda yüzünü sırtımdan çekmek zorunda kalmıştı.

Jm: Ama Rijin sen çorba felan içmelisin, pasta yersen yine miden bozulur, kusarsın..

Dudaklarını buzup konuştu.

Rj: Yah.! Lütfen Jiminnn~

Of ya.! Böyle yapınca hiç kıyamıyorum ki.!

Jm: Aish.! Tamam sen git salonda uzan. Ben alıp geleceğim.

Ellerini yumruk yapıp çocuk gibi boynuma atladı. Ardından salona gitti. Bende ceketimi alıp evden çıktım.

===============

Yaklaşık 20 dakika sonra eve gelip anahtarla kapıyı açıp Rijine seslendim. Ama yine de ses gelmeyince adımlarımı salona doğru attım. Salona girer-girmez yerde yatan Rijini gördüğümde elimdeki pastayı rast gele bi yere fırlatıp koşarak Rijinin yanına gittim.

Jm: Rijin..Rijinn uyan.!

Böyle olmayacak deyip Jin hyungu aradım.

J: Evet Jimin.?

Jm: Hyung hemen arabanla benim eve gel.! Rijin bayıldı hastaneye gitmem lazım.!

J: Tamam yakınlardayım hemen geliyorum.!

Az sonra gelen korna sesiyle Rijini kucağıma aldım ve kapıdan çıktım. Jin hyungun yardımıyla arka koltuğa Rijini oturttum, kendim ön koltuğa oturdum. Jin hyung hemen arabayı çalıştıp hastaneye sürdü.
Hastaneye varınca inip Rijini tekrar kucağıma aldım ve koşarak hastaneye girdim. Bir yandan doktoru çağırıyor bir yandan da ağlamamak için kendimi zor tutuyordum. Hemşireler sedye getirince kucağımdaki bedeni sedyeye bıraktım. Onu bir odaya aldıklarında bizim burada beklememiz gerektiğini söylediler.

J: Merak etme Jimin hastaydı zaten, zayıf düştüğü için bayılmıştır.

Jin hyunga bir şey demeyip koltuğa oturdum. Tanrım umarım bir şeyi yoktur...

||||||||||||||

Jin Hyung çocuklara haber vermiş ve diğerleri de buraya gelmişti. Hepimiz bekliyorduk. Sonunda çıkan doktoru görünce ona doğru bir kaç adım atıp karşısında durdum.

Jm: K-karım nasıl.? Lütfen iyi olduğunu söyleyin.

Doktor gülümseyip konuştu.

Dr: Merak etmeyin bayım ikisi de çok iyi sadece zayıf düşmüş. Ki bu da ilk dönemlerde normal.