☆Dalgınlık☆

1.4K 88 13
                                    

Rj.An: Rijin ve Jisoo küçüktüler. Daha Lois (Rijin'in erkek kardeşi) yoktu. Jisoo 5 Rijin ise 4 yaşındaydı. Yeni yeni konuşmaya ve yürümeye başlamışlardı."

Teyze konuşurken yüzünde garip mimikler oluşuyordu. Muhtemelen o anılara geri dönüp tekrar yaşıyordu. Bayan Choi ise kafasını eğip sanki utanıyormuş gibiydi.

Rj.An: Köyde yaşıyorduk. Eşimde o zaman bizimle köydeydi. Komşumuzla evimiz bir birine yapışıktı ve çocuklarımız oyunlar oynardı. Rijin ise kimseyle oynamazdı sadece ablasıyla oynardı ayrıca Jisoo'nunda başkasıyla oynamasını istemezdi.  Bir gün Rijin Jisoo'nun diğer çocuklarla oynamasına dayanamamış gitmiş bütün çocukları dövmüş. 2si erkek 1i kızdı. Neden yaptın diye sorduğumuzda ise bize "abyamya
 oynamaşınnay diye yaptım." Demişti. Kimi görse ağlardı. Bana biri sarılınca hemen ayırırdı. Halada aynı hiç değişmedi"

Galiba Bayan Choi kıskanç biri. Hmmm öyle biri olarakta görünmüyor oysaki.

////////////////////////

Teyzenin son anlatdığı şeyle resmen kahkahalara boğulduk. Ben uzun zamandır böyle içten gülmemiştim. Gözlerimin yaşını silerken bana şaşkınca bakan Bayan Choi görünce biraz daha kıkırdayıp gülmeyi kestim. Eh artık kalksak iyi olucak. Rm hyunga kaş göz yaptım oda anlayıp müsade istedi. Kapıya gelip montlarımızı giyindik.

Ben: Teşekkürler efendim gerçekten çok güzel geceydi. Tanıştığımıza memnun olduk.

Sg: Evet teşekkürler.

Rj.An: Asıl ben teşekkür ederim Rijin'in arkadaşları olduğunuz için.

Bayan Choi ile bakışmamızı kısa kesip dışarı çıktım ve arabaya bindim. Bilmiyorum ama bu kız gerçektende garip ve beni ona çeken birşey var.

V: Pişt Jimin.!! Alooo.!!

Ben: Ne bağırıyorsun Tae.?!!

V: Lan 2 saattir sesleniyorum duymuyorsun.

Ben: Ee ne söyleyeceksen söyle artık.

Jk: Dalga mı geçiyorsun.?

Ben: Offf lan söylesenize artık.?!

Sg: Lan evine geldik evine.!!

Arabanın camından baktım oha harbiden evime gelmişiz. Elimle ensemi kaşıyarak onlara döndüm.

Ben: Üzgünüm.

Jin hyung şoför koltuğundan bana döndü.

Jn: İyi misin Jimin.?

Bilmiyorum...

Ben: Evet sadece dalgındım. Özür dilerim gerçekten.

V: Aishh saçmalama Jimin ne özrü. Her ne problemin varsa biz yanındayız ve ne zaman anlatmak istersende dinleriz biliyorsun.

Gülümseyerek kafamla onayladım. Arabadan inip iyi geceler diledikten sonra evime girdim. Pijamamın altını giydim. Üstünü ise her zamanki gibi giymedim. Gözlerimi kapatıb uyumaya çalıştım. Offf Bayan Choi gitsen artık düşüncelerimden... Seni düşünmeden rahat rahat uyusam....

💫Dans Öğretmeni💫 PJM✔Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin