💫Dans Öğretmeni💫 PJM✔

☆Mahkeme☆

Bir Jimine bir de elindeki kağıda bakıyordum.

Rj: Sen ne saçmalıyorsun ya.?!

Sesim titrese de sert çıkmıştı.

Jm: Bağırma. İmzala artık pek vaktim yok.

Rj: İmzalamıyorum lan.! Neden biliyor musun.?! Çünkü seni seviyorum.! Ama sen beni sadece yalanlara inanarak bir kalemde siliyorsun.!

Kendimi kontrol edemiyordum. Bir yandan ağlayıp, bir yandan da bağırıyordum.

Rj: Bana inanmayı denedin mi hiç.?! Ben cevap vereyim; Denemedin.! 2 haftadır benim ne çektiğimden haberin bile yok.! Ben 2 gündür nerede kalıyorum onu bile sormadın.!

Jm: Kes sesini artık.! Annem sayesinde nasıl biri olduģunu öğrendim.! İmzala artık bunu sıkıldım senden.!

Rj: Benden sıkıldın mı.?

Jm: Evet.! Hayatımdan defolup git.! Benimle baģın kalmasın.!

Rj: Çok ağır konuşuyorsun Jimin, pişman olacağın şeyler söyleme.

Jm: Ben zaten seni hayatıma alarak en büyük pişmanlığı yaşadım Bayan Choi.!

Pekala, o zaman sen istedin Park Jimin. Annenin size attığı kazığı gördüğünde bu lafları tek tek yiyeceksin.!
Elindeki kağıdı alıp imzaladım ve suratına fırlattım.

Rj: Yazık sana...

Diyip yukarı misafir odasına gittim. Yatağa yüz üstü uzanıp ağlamaya başladım. Peki ben aileme nasıl açıklayacağım bunları.?

//$//$//$//$//$//$//$

B.J: Şşş ağlama kızım biz sana inanıyoruz elbet hatasını anlayacak.

Bayan Jeon saçlarımı okşuyordu. Annemle konuşmuştum. Beklemiyordu, gelmek istiyordu ya da benim dönmemi ama dönmek istemiyordum. Bir süreliğine burda kalmak istedim. 2 haftada kilo vermiştim, gözlerim berbattı ama asla umursamıyordum.

Jk: Noona.?

Jungkookun sesiyle Bayan Jeonun dizinden kalktım.

Jk: Noona yarın.. yarın dava olacakmış.

Yutkundum. Biz ayrılıyorduk.. Sevgimiz buraya kadar mıydı.?
Ağlayarak odadan çıkıp aşağı indim. Çocuklar beni seyrediyordu fakat ben ceketimi almış dışarı çoktan çıkmıştım. Zaten anlamalıydım. Biz hemen evlendik. Erken olan şeyler kısa sürür deģil mi.? Kolayca hall olan şeyler felan hep kısa sürer. Ama benim aşkım güçlüydü. Peki ya Jiminin aşkı.? Gerçekten benden sıkılmış mıydı.? Peki annesinin düşmesiyle neden hemen boşanmak istedi benden.? Off kafayı yiyeceğim en sonunda.!

Gh: Seni yine dalgınken gördüm.?

Sağımdan gelen sesle döndüm. Geon Hwa. Beni kurtaran çocuk.

Rj: Evet, bu aralar pek iyi şeyler yaşamıyorum.

Gh: İstersen anlata bilirsin.?

Hemen sağımda yürüyen bedene döndüm.

Rj: Bir yabancıya mı.?

Gülerek başını eğdi. O az önce utandı mı.?

Gh: Aslında bize zarar verenler keşke her zaman yabancılar olsa ama çoğu zaman sevdiklerimiz oluyor arkamızdan bıcaklayanlar.

Derin bi nefes alıp kafamla onayladım.

Rj: Haklısın. Ve ben boşanıyorum. Daha doğrusu eşim benden boşanıyor.