💫Dans Öğretmeni💫 PJM✔

☆Davetsiz Misafir☆

《Rijinden》

Zarfta yazılanları okuduktan sonra Jimin ağlamıştı. Ne yazdığını bilmiyordum ama Jimini böyle üzgünken görmek mektubu yazanı dövesim var gerçekten. Bende ağlıyordum zaten.

Rj: Jimin.. ağlama lütfen bak bende üzülüyorum Sevgilim..

Burnunu çekip benden ayrıldı. Aģlarken tatlı oluyordu fakat ne olursa olsun ağlamasını istemiyordum.

Jm: Ri-Rijin lütfen bana hiç bir z-zaman yalan söyleme olur mu.?

Rj: Hiç bir zaman yalan söylemeyeceğim Sevgilim ama sen böyle ağladıkca gidip seni üzeni dövmek istiyorum. Lütfen...

Jm: Gel hadi uzan kollarıma...

Kendisi uzandıktan sonra benide çekti yanına. Ardından elindeki zarfı bana verdi okumam için. Okuduğumda ise resmen ağzım 'O' diye kalmıştı. Şimdi Ji Hyun abiyle Jiminin annesi ayrı kadın ama bakan-daha doğrusu sadece 7 yıl bakan- Jiminin annesiydi. Pekala, şimdi bunu neden söyledi ki.? Sebebi neydi.? Onlar zaten bunca yıl birlikte büyümüşler babasının yanına ve bu kadın birden ortaya çıkıp neden karıştırıyor.? Bu kadını hiç sevmedim.

Jm: Ne düşünüyorsun.?

Rj: Jimin.. sen bilirsin ama Ji Hyun abiyle siz gerćekten kard-

Jm: Sevgilim, merak etme o kadının sözüyle hyungumdan vazgeçmeyeceğim elbette. Onunda haberi yoktur ve babamda saklamaktan başka ne yapacaktı ki, değil mi.?

Rj: Benim gibi düşünmüşsün.

Alnımdan öpüb sım-sıkı sarıldı, tabii bende ona. Umarım yanılıyorumdur, umarım Jiminin annesi iyi biridir...

《1 ay sonra》

Evlendiğimden bu yana 1 ay geçmişti. Sanki daha dün evlenmişiz gibiydi her şey. Ve bu akşamda Hoseoklar gelecekti. Ah çok mutluyum ve bir sürü yemek yapmam gerek. Tabii ki Jimin benimle kalıp yardım edecekti. Mutfakta onu bekliyordum oturduğum sandalyede.

Jm: Karıcığım.?

Gelen sesle ayağa kalkacaktım ki, Jimin ellerini sandalyenin iki yanına koyup yüzüme yaklaştı. Evliydik, her gün bir-birimizi görüyorduk ama asla bana yaklaştığındaki o heyecan gitmiyordu. Kalbim sanki bu ilk yaklaşmamız gibi atıyordu.

Jm(fısıldayarak): Seni özledim..

Rj: Ama şimdi yemek yapm-

Sözümü kesen şey ise dudaklarıydı. Yumuşak öpüyordu. Ayrıldığımızda nefes-nefese konuşan o olmuştu.

Jm: Bu çocukların ebesini sikeceğim.

Rj: Yah.! Park Jimin küfür etmesene.!

Jm: Tamam ya zaten ben küfür eden biri değilim.

Dediğiyle gülüp yerimden kalkıp yemek yapmaya başladık. Umarım yapa bilirim..

¥¥¥¥¥¥¥¥

Yaptığımız 3 cü tatlıyı en sonunda doğru şekilde başarmıştık. Diğer yemekleri ilk seferde yapa bilmiştik fakat tatlı yapmak konusunda pek iyi olmadığımdan-Jiminde öyle zaten- 3 kere yapmıştık. En çokta ziyan olduğu için üzülmüştüm ama Jimin gidip sokak kedilerine atınca sevinmiştim. Park Melek Jimin...

Jm: Ee şimdi ne yapalım.?

Rj: Sen git duş al Hayatım bende sofrayı kurup geleceğim.