6ix Days (Lesbian Story)

Chapter 11: Training Day

"Naloloka ako!" Yun agad ang bungad sa akin ni Arlene pagdating ko sa store.

Tiningnan ko siya at mukhang stressed na stressed ang itsura niya dahil kumalat ang gamit niyang eyeliner sa gilid ng pisngi niya.

"Bakit? Anong nangyari?"

"Ito kasing si Simran, hindi ko alam kung nai-insecure kay Maricar. Ayaw magturo ng maayos kaya hayun, ako na lang ang nag-train sa kanya."

Napatingin ako sa counter.

Kasalukuyang nagrerefill ng paper cups si Maricar.

Sa likuran niya, nagbubulungan sina Simran at ang mga kalahi niya tapos titingin kay Maricar ng nakairap.

Naalala ko tuloy yung first day ko.

Si Simran din ang trainer ko nun.

Bully talaga ang babaitang ito  at hindi na lang ako kumibo dahil kailangang magtiis.

Kalaunan, nahuli ko ang kiliti.

Gusto niya ang laging pinupuri.

Nagbago ang pakikitungo niya sa akin mula ng lagi ko siyang pinapaliguan ng compliments.

"Magpahinga ka na. Ako na ang bahala kay Maricar." Sabi ko kay Arlene na umaliwalas ang mukha sa sinabi ko.

"Thank you, friend. Ni hindi pa ako nagbibreak."

Pagkatapos kong magsuot ng hairnet at cap, naglog-in na ako.

Dumiretso ako sa counter kung saan naabutan kong nagsasanitize ng countertops si Maricar gamit ang blue towel at red bucket na may lamang sanitizer.

"Kumusta?" Tanong ko ng makalapit sa kanya.

"Heto. Okay lang." Kahit hindi siya magsabi ng totoo, bakas sa mukha niya na pagod na siya.

"Kumain ka na ba?"

"Oo. Nagbreak na ako. Fifteen minutes lang pala ano? Grabe! Hindi na ako ngumuya. Lunok na lang ng lunok. Ang bagal ko pa naman kumain."

Natawa ako.

"Masasanay ka rin."

Tinanong ko siya kung ano na ang alam niya sa trabaho.

"Ang magbrew ng magbrew ng kape." Sagot niya.

Tumawa ako ulit.

"Ang sakit sa balikat ha? Ang bigat pala ng coffee pot na punong-puno ng kape."

"Hayaan mo. Lahat yan makakasanayan mo tapos magiging madali na lang ang lahat."

"Sigurado ka ba? Eh ngayon pa lang, parang give up na ako."

"Ano ka ba? First day mo pa lang, suko ka na?"

"Ang hirap kasi ng adjustment." Pag-amin niya.

"Kung dati sa Jollibee, meron akong inuutusan, dito ako ang utusan. Talk about a reversal of fortune."

"Alam mo, ngayon lang mahirap. Konting tiyaga lang."

"Sabi nga ni Tita, sa umpisa lang naman ang hirap eh. Pero kapag nakita ko na daw ang sahod ko, mag-iiba ang feeling ko. Dito daw kasi, kung masipag ka, compensated ang pagod mo. Di tulad sa Pinas na lawit na ang dila mo sa hirap, di pa din sapat ang kinikita mo."

"Tama naman si Tita."

Nakita kong papalapit sa amin si Kiran kaya niyaya ko si Maricar sa loob para gawin niya ang mga computer exercises na required sa training.

Gusto ko din siyang bigyan ng break from Simran and friends.

Baka mademotivate ang tao eh biglang mag-quit.