They Found Out (Voltooid)

9.

Nikolai had niet verwacht de zus van Naomi te zien. "Bedankt. Ik wil alleen even komen praten en kijken of alles goed gaat hier." Zijn ogen doolden door de gang, richting de woonkamer. Roy blokkeerde zijn zicht. "Is iedereen hier oke?" Hij richtte zich gelijk tot Kate. "Ja, en nu opzouten." Roy kruiste zijn armen. De angst was in haar ogen te zien en voor een seconde, wendde haar blik naar achter haar en haar vader.

Nikolai stapte langs de twee en stapte stug verder. Hij zag de open kamerdeur en wierp een vlugge blik naar binnen. "Waar is je moeder?" Hij was gelijk stil, toen hij de keuken in liep. De moeder lag op de grond en bewoog zich niet. Nikolai snelde naast haar en voelde aan haar pols. Deze was erg zwak en stierf af. "Bel een ambu! Onmiddellijk!" Het meisje keek hysterisch heen en weer, waarna ze naar de telefoon rende en het alarmnummer in tikte. De vader bleef stil staan en keek toe hoe Nikolai aan het reanimeren was, op het moment dat haar hartslag was gestopt.

Na enige tijd, kwam de ambulance aan gereden en werd de moeder overgenomen door de specialisten. Nikolai, Roy, Kate en Naomi stonden in het midden van het schouwspel en werden alle vier ondervraagd wegens melding van huiselijk geweld, dat de vader veroorzaakt had. Roy hield Nikolai, of eerder gezegd Peter, in de gaten. Naomi knuffelde haar zus en zij knuffelde terug.

De afstand was groot genoeg om in privé het verhaal te ondersteunen. Nikolai vertelde dat hij op de eerste dag al merkte dat er wat gaande was en dat Naomi een paar dagen later in zijn appartement mocht verblijven als ze zich onveilig voelde. Vandaag kwam ze huilend vanaf de brandtrap naar binnen, omdat haar moeder bewusteloos raakte na een slag van haar vader. De agent aan wie hij verhaal deed, knikte ter bevestiging dat hij het had opgeschreven. "Dus als de dochters nu niet veel zeggen, is het bijna zeker dat het hier om een extreem geval van huiselijk geweld gaat en dat de dochters uit huis gehaald worden, wanneer de moeder hopelijk weer snel beter is." "Ja, dat klopt," bevestigde Nikolai de herhaling van zijn statement.

"De vader stormde ook mijn appartement in tegen mijn wil, dus daar moet ook vast wat voor zijn. Oh en eh-.. Off the record, UC104-LS," fluisterde hij het laatste van dichtbij. De blik van de agent vertrok voor een milliseconde en hij knikte om het te verbergen. Roy stond te ver weg om het te horen. Het praten van de twee, werd zachter. "Dus het is van belang om de man te arresteren?" "Ja."

"Oke, dan blijft u hier bij de auto staan en als mijn collega's klaar zijn met ondervragen van de andere drie, mag u naar hen toe," zei de agent weer op normale toonhoogte. Hij knikte en gaf de agent een kort bedankje, waarna hij kalm tegen de zijkant van de politiewagen aan leunde. Zijn handen had hij voor zich in elkaar gevouwen. Nu zag hij, dat de vader hem aan zat te staren.