They Found Out (Voltooid)

18.

Een haak rolde naar beneden vanuit de lucht. De leider, waarvan Nikolai het had verwacht, maakte zijn boeien-.. Nou, eerder een enkele boei, los en maakte hem van voren weer vast. De verbinding tussen de boeien werd over de haak gelegd en zijn handen werden omhoog getakeld. Het ging traag en deed hem onmenselijk veel pijn. Zijn armen waren éíndelijk iets beweeglijker, maar op dit moment voelde het als een vloek. De rest van zijn armen werden nu omhoog getakeld en hij hijgde zwaar van de pijn. Het duurde dan ook niet lang voordat hij uit de zittende houding werd opgetrokken. Hij begon te schreeuwen en zijn blikveld werd opnieuw wazig. Zijn ribben konden dit niet aan, terwijl het niet leek alsof ze zomaar zouden stoppen.

Ondanks zijn geschreeuw, werd hij verder omhoog getakeld. Halverwege raakte hij zijn bewustzijn kwijt door de pijn en druk op zijn ribbenkast. "Is 'ie nou wéér flauwgevallen?! Wat is dat nou weer voor onzin!", riep één van hen gefrustreerd uit. Oscar liep met een zakmes op Nikolai af. Hij pakte de kraag van zijn T-shirt beet en begon hem los te scheuren en snijden van boven naar beneden. Zijn dunne shirt leek nu meer een blouseje. "Well, hij is unconcious vanwege dít." Oscar schoof het resterende deel van het T-shirt opzij en een gigantische blauw-paarse plek was te zien. Tevens lag zijn vijfde linkerrib niet meer hoe hij eerst lag. De rib was halverwege gebroken en maakte een bobbel zichtbaar onder zijn huid. Dingen als; 'Autsh!', 'Pijnlijk.' en andere onsmakelijke geluiden werden gemaakt. Ieder van hen had met hem te doen. Hij mag dan wel een undercover agent zijn, maar dat betekent niet dat hij niet evenveel mens als de anderen hier is. "Wie hield de eerste wacht." Een paar keken schuldig richting Imro, die de hele tijd al met zijn armen gekruist stond toe te kijken.

"Imro. Ik had je een order gegeven om op hem te letten. Niet om je gang met hem te gaan. Wie heeft je gezegd dat het mocht en waarom deed je niet wat ík van je vroeg," de beheersing in Tenzay's stem, maakte hem duidelijk nerveus. "Marcus zei dat het kon," probeerde hij zichzelf nog te verdedigen, terwijl hij naar hem wees. "Dat betekent niet dat je het order van je superieure teniet moet maken," Tenzay liep met zijn handen in zijn zakken richting Imro, "Je moet wel beter weten, man. Waarom zou je je familie verraden?" Verward keek Imro hem aan. Hij mag dan wel een kop kleiner zijn dan hem, maar toch vloeide een schrijntje angst bij hem naar binnen. Hij zag hoe Tenzay zijn hand uit zijn zak haalde en een seconde later, voelde hij de klap van zijn rug tegen de grond aan. Ja, zijn angst was juist. Zijn baas moet je niet boos gaan maken, want hij is niet voor niets de baas geworden. Dit is geen groep waar elke paar jaar een erveling de zaak gaat overnemen. In deze familie is het altijd Survival Of The Fittest geweest.

"Boei hem en hang hem op. Verzet je je, Imro, dan ben je geen lid meer van de familie en weet je wat er zal gebeuren met je." Hij wist het maar al te goed. Uit de familie? Kogel door je kop.