They Found Out (Voltooid)

7.

Traag kroop de dag voorbij. Niet alleen die dag, ook volgende dagen. Veel herhaalde zich in die afgelopen week en nu zat Nikolai achter zijn werklaptop het wekelijkse rapport verder uit te schrijven, zodat hij het kon verzenden.

Of zijn rapport ertoe deed, maakte hem niet uit. Het ging er om dat hij zijn identiteit kon blijven aanhouden. In het rapport schreef hij over mishandelingen, lokale plaatsen waar drugshandel plaatsvond en de strak bekleedde man met het koffertje, die om de twee dagen langs kwam. Naar alle waarschijnlijkheid om de winst op te halen, vergeleken met de verkochte drugs.

Over Naomi zei hij geen woord. Zij is het meisje van een verdieping onder hem en het blijkt dat zij en haar oudere zus, mishandeld worden of werden. Haar oudere zus werd steeds minder mishandeld, vanaf het moment dat zij geboren was. Tóch kwam er zo nu en dan een gevecht tussen de gezinsleden, waarvan al die herrie komt. Nikolai heeft Naomi duidelijk gemaakt dat als ze zich niet veilig genoeg voelt, ze naar boven kan gaan en hij de deur voor haar opent. Is hij er niet, dan ligt de sleutel onder een beetje aarde in de plantenbak aan de achterzijde. Cliché, maar het werkt voor hen.

Nikolai keek op van het rapport, wegens zacht geklop. 'Dat zal Naomi wel weer zijn.' Hij stond op en opende de deur zonder aarzeling. Het was echter niet Naomi, maar een volwassen man met een niet onderhouden baard en een klein snorretje. "Ik geloof dat we nog niet ontmoet hebben. Roy Hendriks," stelde de man zich voor met een uitgestoken hand. "Peter. Peter Hardings." Ja, deze naam was eigendom van zijn undercover leven. "Nou. Waar is mijn dochter." Nikolai liet een uitdrukkingsloos gezicht. "Uw dochter? Als ze vermist is, is ze niet hier." Hij wilde de deur weer dicht doen, maar voelde een sterke kracht de deur weer open beuken. De man had hem opzij gekregen en stond nu in de woonkamer boos rond te stampen.

"Verlaat mijn huis of ik bel de politie." Little did he know, he was one. Nikolai keek de man streng aan en had zijn armen over elkaar. "Ze is niet hier en hoe zou ze hier binnen kunnen komen, als ik niet eens weet wie je bedoelt." Zijn beleefdheid was sterk omlaag gegaan. Hij wilde de man zijn onderkomen uit hebben en was niet van plan dit verder te laten gebeuren.

De man liep verder en viel de openstaande laptop op. Nikolai merkte zijn fout op en klapte de laptop voor de neus van de man dicht. Hij hoopte dat de man niets had gelezen over het rapport over de straatbende van daar dichtbij. "Verlaat. Mijn. Huis." De man bleef echter stil staan en wankelde wat heen en weer op zijn plaats. Duidelijk uit op een gevecht en duidelijk dronken. Nikolai blies de zurige alcohol lucht uit zijn neusgaten en was er nu echt klaar mee. "Als u nu niet vertrekt, vloer ik u en tape ik u vast, zodat u getaped de trappen af zult gaan. Zoek dan maar zelf uit wie u zou willen helpen, want dat is niet míjn probleem meer." Walging klonk in zijn toon bij het zo beleefd mogelijk zeggen tegen de man. De man bleef echter staan en staarde hem in de ogen.

"Je vraagt er om." Verscheidene technieken, hadden de man in twee seconden gevloerd.

Nikolai maakte daad bij woord.