They Found Out (Voltooid)

33.

Detective Willems liep heen en weer te ijsberen en plaatste haar handen op het overvolle bureau. "We moeten hem vinden. Dit gaat zo niet langer.." Ze hield haar hand tegen haar voorhoofd en hoopte de hoofdpijn kwijt te raken. Ze zuchtte. Om even een moment voor haarzelf te krijgen, ging ze naar de wc's en stopte ze voor de wasbak, in de spiegel kijkend.

"Natascha. Jij hebt hem gestuurd. Haal hem terug." Ze maakte haar handen nat en wreef het water over haar ogen. Daarna leunde ze weer voorover, steunend op de rand van de wasbak. Een wc trok door en een agente liep het hokje uit. "We zijn allemaal naar hem aan het zoeken," zei ze tegen haar, terwijl ze haar handen waste, "Je hoeft niet alles alleen te doen, dat is wat ik er mee bedoel." De glimlach op haar gezicht, stelde haar wat meer gerust en ze bleef nog even staan nadat de agente vertrok.

Ja, ze staat er niet alleen voor, maar ze is wel de oorzaak die hiertoe leidde. Opnieuw gaf ze een zucht. Haar gezicht zag er erg vermoeid uit. Ze had rode wallen onder haar ogen en haar haar was vettig geworden door al het gestres. Met haar vinger veegde ze wat uitgelopen mascara weg en ze friste zich opnieuw op. Haar losse haren deed ze in een knot en gelijk merkte ze het verschil bij zichzelf op. Het gevoel van vermoeidheid bleef echter, ondanks ze het zelf stukken minder uitstraalde. Ze nam eens diep adem, ging rechter staan en liep terug naar haar bureau.

Agent Keller stond bij haar bureau en verschoof wat uitgeprinte A4 foto's van camerabeelden. Twee had hij naast elkaar liggen en de andere lagen er wat rommelig omheen. Hij fronste zijn wenkbrauwen en had niet door dat ze achter hem naar binnen liep. "Wat zie je?" Hij schrok en keek achter zich. "Detective-," Nu keek hij weer naar de foto's, "Het lijkt me wat onlogisch, maar u weet toch dat ik ook onderzoek doe naar de kidnapping van de zus van Naomi Hendriks? Het jonge meisje dat we onderdak verlenen?" Ze knikte. "Nou, de vader, Roy Hendriks, zou in het gevang terecht komen, maar de borg was zeer snel betaald. Nu heeft hij op camera zijn oudste dochter ontvoerd en raadt eens wie er achterin zit, terwijl de vader rijdt." Natascha kwam wat dichter bij de foto's en pakte beiden op. Ze zocht eerst naar het beste beeld van de man achterin. Daarna vergeleek ze de foto's en zocht ze naar welke overeenkomst Ryan doelde. Ze hield haar adem in. "Goed werk. Zeer goed werk!" Ze gaf hem een belonende schouderklop en liep gelijk richting de meer open ruimte, waar iedereen hard aan de slag was. De twee foto's met de foto van Roy Hendriks met naam en gegevens, liet ze projecteren op het grote scherm, waarna ze de aandacht vroeg en uitlegde wat ze gevonden hebben. Roy Hendriks, een aanwijzing. En de man achterin, die de bestuurder is van de auto, waarin agent Kuracov weggevoerd werd. Dit waren de aanwijzingen die ze nodig hadden.

Een glimlach verscheen op het gezicht van de detective bij het zien van de jongeman die dit gevonden heeft. Ze gaf hem een bedankende knik vanaf de andere kant van het gangpad. Hij gaf haar een geruststellende knik terug. 'We zijn een stap dichterbij, Nikolai. Nog even volhouden.'