They Found Out (Voltooid)

46.

Hoe langer we bezig waren, hoe meer dead ends er verschenen. De afgelopen nacht herinnerde hij zich het gesprek met het meisje, waarin ze zei dat haar zus was meegenomen.. We hebben daar niet eens veel aandacht in besteedt, ondanks dat ook al een lange tijd gaande is. Nu hij erover nadacht-.. Het is gaande vanaf de kidnapping van agent Kuracov!? Vlug zocht hij terug naar het rapport dat hij had gemaakt over de zus, waarna hij de naam van de straat gebruikte om camerabeelden te zoeken. Het duurde een tijd voordat hij bij deze gegevens kon komen, maar toen hij deze had, keek hij geshockeerd naar het scherm. Dít was de aanwijzing die ze nodig hadden!

Op het beeld, zag hij hoe 'Kate' vastgehouden werd en Naomi, het meisje dat hij ondervroeg, wegrende richting het bureau. Hij volgde de gebeurtenissen en zag hoe 'Kate' in een auto werd gestopt, waarin al een bestuurder zat. Een ander perspectief liet zien dat de bestuurder niemand minder dan Roy Hendriks was!? Daarbij was het kenteken duidelijk te zien op dit tweede perspectief. Hij zette de beelden stop en ging het kenteken opzoeken in het systeem. Deze auto stond onder de naam van ene Roberto Borselli, wie duidelijk níét degene achter het stuur was.

De beelden gingen weer verder en de auto reed weg. Hij probeerde elke verkeerscamera uit om de auto te kunnen volgen en volgde hem all the way over de snelweg, naar het pand waar de operatie plaats had gevonden. Het was zeker. Roy Hendriks is betrokken in de ontvoering van zijn collega en móét hij verder zien te volgen. Hij liet de beelden versnellen en lette op de datums en tijden onderin het scherm. Op een gegeven moment, werd er een busje ingezet en waren veel mensen er omheen te zien. Het beeld van de camera was helaas te ver om goed te zien wie nou wie kon zijn, maar het zwarte busje was duidelijk op te merken. Hij ging dichter bij het scherm zitten en kneep zijn ogen nadenkend dicht. Iemand leek achterin ingeladen te worden en leek niet bij bewustzijn te zijn..

Vlug stopte hij het beeld, maakte aantekeningen van wat hij zag en om welk tijdstip en met de datum en tijd bij de hand, merkte hij op dat deze datum twee dagen ná het telefoontje binnen was gekomen. 'Het kan haast niet anders!' Ryan stond snel op en begon anderen er bij te halen, na kort verhaal bij hen te doen over de aanwijzing. Inmiddels werden de beelden van zijn scherm geprojecteerd op het grote scherm, zodat iedereen mee kon kijken. Dit was zeer belangrijk, omdat er dan minder gemakkelijk wat gemist kon worden, als er een groter aantal mee keek.

Ryan switchte van perspectief en volgde het busje nauwkeurig. Rechts van het terrein, rechtdoor bij het kruispunt, rechtdoor bij de stoplichten, linksaf bij de T-splitsing, de snelweg op, na enige tijd het benzinestation in. Daar stopte hij met het versnelde beeld, om een beter zicht te krijgen op wíé er zich in het busje bevonden. De ruiten waren geblindeerd, waardoor dit lastig te zien was, maar het was duidelijk genoeg om de contouren van een vol busje te laten zien. "Palantino, Richards, gebruik deze beelden om uit te zoeken wíé ze zijn," klonk de stem van de detective, nog voordat hij zelf aan zoiets had gedacht.

Het busje reed weer verder na betaling en na een lange tijd, verdween het busje plots uit beeld. Hij deed zijn best om te zoeken, maar het was een gebied met veel lange wegen met minder camera's en veel kleine weggetjes door woongebieden. Een hand werd op zijn schouder gelegd, na er zo'n tien minuten van geswitch tussen beelden en locaties voorbij waren gegaan. "Je hebt je best gedaan en nu hebben we een grote aanwijzing te pakken. Zonder jou was dit niet gelukt, dus neem even wat rust en kom zo meteen weer terug." Hij knikte en liet zijn computer aan staan op de beelden. Een pauze had hij wel nodig.