They Found Out (Voltooid)

48.

Hij had Tony tot zo ver over kunnen halen om aan zijn kant te komen te staan. Tony zou een deel van het plan in werking zetten, namelijk het verplaatsen van het busje, de contactsleutel er in laten zetten en een Go-Pro achterlaten. De Go-Pro diende als bewijs voor Tony, dat hij 'tegen zijn wil' het busje moest besturen. Hij zou dan 'bezig zijn' en met een ski-mask op, zou Roy hem vanaf achteren bedreigen -hij had niet gezegd waarméé. Dan zou hij 'bevelen' de Go-Pro uit te zetten, zodat het extra geloofwaardig over zou komen. Hij wist namelijk het gevaar dat een tekort aan bewijsstukken met zich mee bracht..

Maar goed. Het begon buiten al te schemeren en Tony was een minuut of tien daarvoor naar buiten gegaan, om 'het busje te checken, wat nog een tijdje zou duren'. Nerveus klikte hij het pistool door, zodat een volgende kogel in de chamber terecht kwam. Daarna legde hij het pistool neer binnen handbereik, voor het geval dát. Kate keek er angstig naar en hij had haar blik opgemerkt.

"Geen zorgen, Katy. We komen hier wel uit, geloof me." De zucht na die zin klonk niet erg veelbelovend en Kate bleef hem angstig en verward aankijken. Hij hoopte dat alles volgens plan zou verlopen en hij en zijn dochter veilig weg konden komen. Het enige waar hij nog sterk de twijfels in had, was het mogelijke anonieme telefoontje naar de politie, om chaos te veroorzaken. Hij moest zorgen dat ze niet te vroeg zouden komen, om te voorkomen dat ook híj opgepakt zou worden, maar hij moest ook voorkomen om het te laten lijken of hij degene was die hen op de hoogte had gebracht.

Nog altijd nerveus, ging hij zitten en keek hij op het horloge om zijn pols. De digitale cijfers gaven 16:17 aan. De tijd wanneer iedereen aan tafel zou komen, was rond 16:40. Als hij en Tony daar niet bij aanwezig zouden zijn, zou iedereen gelijk suspicious worden van hen. Het eten duurde vaak zo'n twintig minuten max. Als hij het nou eens voor elkaar krijgt dat Tony het busje moet controleren, zal dat deel van het plan al goed zitten. Dan is het niet vreemd als hij eerder van tafel af gaat. Het idee was dat híj een voorstel zou maken voor controle en dat híj het dan zou moeten doen, omdat hij de jongste is. Tegenstribbelen in woorden zou goed kunnen helpen om dit geloofwaardig te maken.

Ja, dat zou moeten lukken. Hij pakte zijn mobiel in de hand en zocht naar het anonieme alarmnummer op Google. Na het gevonden te hebben, twijfelde hij. Moest hij dit wel doen? Vlug schudde hij die gedachte uit zijn hoofd, voordat hij meer twijfels zou krijgen. Hij tikte het nummer in en klikte op het icoontje. Het nummer ging af-.. en af-.. en werd opgenomen. Hij bleef stil. De stem aan de andere kant van de lijn, vroeg wat er aan de hand was. Hij bleef stil, snel ademend. Opnieuw de vraag. Hij slikte en somde gegevens op. Tijd. Locatie. Nikolai. Hij hing op.