Girl Crush

Chapter 56 - Heart to Heart Talk

Miley

MABILIS akong napadilat ng mata ng ma-realized ko ang aking nasabi.

Bukod din doon ay mabilis akong napatayo mula sa pagkakaupo ko sa lap ni Skyler at tumalikod.

Shit. Ano na naman ba 'tong nagawa ko? Halos gusto kong sambunutan ang aking sarili.

I love you? Really Miley? Sinabi mo talaga sa harapan ng may amnesia? ang sabi ko sa aking sarili.

I'm sure akong matinding paliwanagan 'to!

"Huh, mauna na pala ako." sabi ko at mabilis na nagbihis, sa room na lang ako magsusuklay. Ang importante ay makalayo ako kay Skyler ngayon.

Quota na ako! Hindi ko na nga maintindihan yung ibang kinikilos niya nitong mga nakaraang araw.

Feeling ko pa nga nag balik na yung dating Skyler na minahal ko pero hindi parin naman nagbabalik mga ala-ala niya.

Hindi ako tumitingin kay Skyler kaya hindi ko tuloy alam kung anong ginagawa niya.

Nang matapos ako magbihis ay nag-paalam na ako sa kanya.

"Una na ako." sabi ko at nung nililigpit ko na ang mga gamit ko ay bigla na lang may humawak sa braso ko.

Nilingon ko ito at nakapagbihis narin pala siya.

"We need to talk." seryosong sabi ni Skyler.

Wala akong nagawa kundi tumango, tila nahipnotismo ako ng mga mata niya.

"Kailangan ba talaga dito?" pwede naman kasing sa school na lang mag-usap, lumiban pa talaga kami sa klase.

"Why not? After natin mag-usap itutuloy natin yung nasimulan natin kanina...." Nakangising sagot niya.

Halos mapanganga na naman ako sa sinabi niya.

"Joke!" Sabay bawi niya at nag peace sign pa, sabay tawa ng malakas.

Pero instead na mainis ako sa trip niya ay may namuong mga luha sa aking mga mata.

Ngayon ko na lang kasi ulit nakitang tumawa ng ganun si Skyler.

Parang kasama ko yung Skyler noon.

Nang mapansin niyang may namumuong luha sa mga mata ko ay huminto ito sa pag tawa at biglang nagseryoso.

"I'm sorry, hindi na mauulit." biglang sabi niya at halatang nakukunsensya.

Napangiti ako sa kanyang inasta, maaaring nakalimutan niya ako pero yung care niya sa akin ay hindi mawala-wala. Patunay na mahal talaga ako ni Skyler.

"Wala kang kasalanan so bakit ka nagsosorry?" sabi ko and nagpunas ng luha.

"Actually kaya gusto kita makausap kasi..." biglang nag ring ang phone ni Skyler kaya hindi natuloy ang kanyang sasabihin.

"Yes Bria?" sagot niya.

"Sorry talaga, nakalimutan ko lang mag reply sa text mo. Yeah, nandito kami sa bahay natin. Uhm. Sasabihin ko na. Thanks bye!" at tinago niya ang kanyang phone.