Dudakları dudaklarına değdiği an hayat boyunca beklediği anın bu olduğuna karar verdi.Vücudu alev alev yanıyordu ve içindeki alevin kıvılcım misali adamı da kavurduğunu görebiliyordu.Kollarını boynuna dolayarak inledi.Ona dokunmak dışarıdaki soğuk h...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Örümcek ağı ve soytarılar sarılı, yapışkan kanatlarına; Lanet geçmiş ve kutsal hayaletler gömüldü kemik torbalarına.
"Bayan Johansen Tanrım, iyi misiniz?" Nefes nefese yankılanan hiddetli sesi kamyoneti kamçıladı, beresi başından kayıp gitmiş, yaşadıklarının dehşetiyle korku içine sinmişti.
"Ben..." diye mırıldandı.Doğrulmaya çalışınca yaralı dirseğinden yayılan keskin acı onu durdurdu. Tanrı aşkına, acı her yerdeydi. Demek hayattaydı. Peki ama nasıl?
Kamyonet takla atmaya ramak kala mucizevi bir şekilde durmuş; kaportası havada asılı kalmıştı.
"Bir kaza geçirdik, kısa süreli bir baygınlık geçirdiniz kendinizi nasıl hissediyorsunuz?" adamın sesi titriyordu.Bunun soğuktan mı yoksa korkudan mı kaynaklandığını kestiremedi.
Loş ışık yüzünden çehresinin yarısını görebiliyordu, gözlerinin git gide siyaha bulandığına şahit oldu."İyiyim, yani sanırım. Sen, sen nasılsın? Tanrım, kaşın kanıyor." Sesi çatallanıyordu.
Darrow titreyen parmaklarını sol kaşına götürdü.Bir yandan hala çalışan sileceklere bakıyordu. Kar taneleri ön cama birikmeye başlamıştı bile.
"Merak etmeyin Bayan Johansen ufak bir çizik sadece."
Kamyonet takla atmaktan son anda kurtulmuş olabilirdi ; ancak şimdi çok daha büyük bir sorunla karşı karşıyalardı. Gece çoktan çökmüş, hava kararmıştı.Kardan yansıyan ışık kamyonetin içini loş bir ortama bürümese göz gözü görmeyecekti. Bahar yanında birkaç pansuman malzemesi taşımadığına lanet etti.Belki bir parça yara bandı bulma umuduyla aracın torpido gözüne doğru hamle yaptığında kamyonet ileri geri sallandı.
"Sabit kalın Bayan Johansen! İçinde bulunduğumuz şartlarda kıpırdamamanız gerekiyor."
İçinde bulundukları şartlar?
"Ana yoldan çıktıktan sonra geçide savrulduk bir köprünün üstünde dengede duruyoruz şu anda."
Ah, aldığı soluğun boğazına tıkandığını hissetti. Dengede mi duruyorlardı, hem de bir köprünün üstünde? Burnunu kırıştırdı bakışlarını camdan dışarıya kenetledi görecek fazla bir şey olmasa da dinledi, hemen altlarından akan suyun cılız şırıltısını duyabileceğini sandı tabii göl donmamış olsaydı bu mümkün olabilirdi belki! Tanrım, bu felaket ötesiydi. Eğer ağır metal o suya düşerse muhtemelen donmuş kütleyi paramparça ederek dibi boylardı.
"Nasıl dengede?" derken adamın mantıklı bir açıklama yapmasını bekliyordu.
Darrow cevap vermek yerine ne yapması gerektiğini düşünüp duruyordu.Kadın bayılınca yeterince korkmuştu zaten...Şimdi ne yapacaktı? Eğer ki Brendan burada olsaydı şüphesiz bir çıkar yol bulurdu. Kahretsin ki kımıldamak bile büyük riskti. Yanlış atılacak en ufak bir adım bu defa gerçekten sonları olurdu.
