Dudakları dudaklarına değdiği an hayat boyunca beklediği anın bu olduğuna karar verdi.Vücudu alev alev yanıyordu ve içindeki alevin kıvılcım misali adamı da kavurduğunu görebiliyordu.Kollarını boynuna dolayarak inledi.Ona dokunmak dışarıdaki soğuk h...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Tuhaf ve ürkütücü bir sessizlik hakimdi.Yıkıcı bir tufanın tam ortasında, dünya çılgınca bir arzuyla son turunu tamamlamadan önce Nuh'un gemisinin gölgesinde özümsenen türde bir sessizlik...
İki yandan ayırdığı kızıl-kahve saçlarını ensesinde sımsıkı bir topuz yapan kahya kadın bir adım öne çıktı.
"Kendimi tanıtmama izin verin lütfen.Ben Kahya Ophelia Lefebvre biz de sizinle tanışma şerefine nail olmak istiyorduk."
Tek bir saç telinin bile yerinden kımıldamadığına yemin edilebilirdi.
"Umarım yolculuğunuz iyi geçmiştir. Thornton, Yorkshire ziyadesiyle uzak."
Konuşan, kadınlardan olgun olanıydı.Konuşkan tavrı Bahar'ı gafil avlamış olsa da, ona sıcak bir gülümsemeyle karşılık vermemek elinde değildi.Netice de tüm bu organizasyon kendisi içindi.Söyledikleriyle kafasını karıştırmıştı.En son ne zaman bu kadar gergin ve çaresiz hissettiğini hatırlamıyordu.
İçindeki ateşin yakınlarında umutsuz bir kelebek çılgınca kanat çırpıyor; onu ateşin küllerinden yeniden doğması için adeta zorluyordu.
Bir adım gerisindeki Brendan yüzünde sıkıntılı bir ifadeyle hizmetkarların oluşturduğu sırayı taradı.Planının kusursuz işlemesi için elinden ne geliyorsa yapmıştı ve yapacaktı da.
İtalyan asıllı uşak Fernando De Santis'ten, belinde yuvarlak bir halkaya sıra sıra anahtarlar dizili beyaz önlüklü uzun, sıska Fransız kadın kahyaya, yanındaki zevksiz giyimli ufak tefek cılız kızıl-kahve saçlı genç kıza kadar her şey usulüne uygundu.Herhangi bir asilzadenin kır evine mensup kişiliklerdi hepsi de.
Ona doğru adım atan uşak, -bu şartlar altında şoför ve seyis de desek yanlış olmazdı.- "Lordum," dedi saygıyla.
"Küçük hanımın valizleri geldi ve arabadan indirildi."
Net ifadesindeki keskinliği bozmadan "Çok iyi Fernando." diye mırıldandı.Şok edici bir an için, Bahar ağzı açık bir ifadeyle ona döndü.İnanmayan bakışları soru işaretleriyle doluydu.Tanrı aşkına, ne valizinden bahsediyordu bu adam?
Portola Valley'den ayrılırken yanına yalnızca sırt çantası almıştı. Los Angeles Hava alanına ise şüphe çekmemek için içine ıvır zıvır şeyler tıktıkları valizlerle girmişlerdi ancak o valizleri atmıştı öyle değil mi? Olaylara Fransız kalmak değiminin göbeğine düşmüştü sanırım.Üstelik ortamda sahici bir Fransız varken! Ah, ne ironi ama.
Ela Gözlü, Soylu, Çenesi Gamzeli her ne planladıysa o valizlerin de bu planın parçası olduğu gün gibi aşikardı. Karşısındaki genç kız, bariz bir merakla tepeden tırnağa kendisini süzüyordu.Ah, bu bakışlar altında teşhir ürünü gibi hissetmemek işten bile değildi.
