Dudakları dudaklarına değdiği an hayat boyunca beklediği anın bu olduğuna karar verdi.Vücudu alev alev yanıyordu ve içindeki alevin kıvılcım misali adamı da kavurduğunu görebiliyordu.Kollarını boynuna dolayarak inledi.Ona dokunmak dışarıdaki soğuk h...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
İnandıkları uğruna masumiyeti ateşe verdi, küllerinden yeni kanatlar inşa etti.
Cumartesi öğleüzeri, polis merkezi iki yerel kanala açıklama yaparak kasaba halkına şüphe çeken bir şey gördükleri taktirde derhal polise haber vermelerinin vatandaşlık görevi olduğunu belirten bir açıklama yaptı.Çavuş Darly Wiseman daha küçük kasabaların şeriflerine ulaşarak her an tetikte olmalarını salık verdi.
Zira uykusuz geçen huzursuz gecelerden bir hayli sıkılmıştı. Nolan cinayeti her anlamda sinirlerini geriyordu. Adaletli olmaya çalışıyor ne var ki içinden çıkamadığı tüm olasılıkların sivrilen uçları tek bir hedefte toplanıveriyordu: Bahar Danielle Johansen.
Tanrı aşkına, katil profiline öylesine uyuyordu ki...
İçinde debelendiği tüm düşüncelerine rağmen, muhabirlere katilin yakalanmasının an meselesi olduğunu söylemişti. "Eğer bunu duyuyorsan, kulaklarını iyi aç." dedi, ofisine getirdiği ufak ekran eski tip cızırtılı televizyona çatık kaşlarla gözünü kırpmadan bakıyordu.Haberciler verdiği sıcak röportajı öğlen haberlerine yetiştirmişlerdi.Ekranda olduğundan daha şişman göründüğünü düşünerek gözlerini kıstı.Katilin onu duyacağından neredeyse emindi.
"Er ya da geç avucuma düşeceksin.Aksini düşünme bile."
Bu sözlerin üzerine kan emici olasılıklar vızıldamaya başladı, kafa derisi uyuşmuştu. Söylenecek çok şey vardı, ama bunların onları bildiklerinin ötesinde bir yere götürmeyeceğini çok iyi biliyordu.Sessizliği Alec bozdu.Uzun zamandır hiç bu kadar dalgın olduğunu hatırlamıyordu.Tanrı aşkına, ofisine girdiğini fark etmemişti bile.
"Çavuş Wiseman sanırım yapmamız gereken..."
Sözlerine devam edemedi, içi tanımlayamadığı bir heyecanla dolmuştu.Geçen zaman boyunca Bahar'ı ele geçirdiği o günü hayal etmediği tek bir an bile olmamıştı.Kadın güzeldi. İtiraf etmesi gerekirse bugüne dek hiçbir kadında görmediği doğal bir güzelliği vardı.
Bu vakada yalnız olmak isterdi. Ne Brendan'ı alt etmek isteyen yakın dostu Eric Cordone. Ne de Brendan'ın aptal takımı engel olmalıydı hakikate giden yolda ona. Kalbini şu anda bir monitöre bağlasalardı, muhtemelen ekranda hararetle dalgalanan bir ton çizgi belirirdi. "Sizce o bir katil mi?" diye sordu aniden. "Bundan emin miyiz?" Alt dudağını sertçe dişledi.Her ikisi de kimden bahsettiğini biliyordu.Yana yatırdığı saçlarını parmaklarının arasından geçirirken-Bahar'a nasıl davrandığı gerçeği göz önüne alınırsa- sonradan kendisinin bile inanamayacağı sözler tane tane döküldü dudaklarından:
"Oysa; çocuk masumiyeti gizliydi kelepçeleri bileklerine geçirdiğim o an bakışlarında."
Çavuş oturduğu yerden boynundaki tutulmayı hafifletmek için omuzlarını silkti, yumruklarını birkaç kez sıkıp açtı ve rahatlamaya çalıştı.Tüm bu şeylerin işe yaramadığının sinyallerini veren delici gözler muhatabını buldu.
