We Met Again

Chapter 44

"Hi" I greeted awkwardly

Tanya smiled back at me.

"Rash told you everything" Pabulong na sabi nito

I bit my lower lip. I don't want to see her like that. She's in his white loose dress, she's wearing a scarf on her head, she has no make up, she's pale, and I can see the puffiness of her eyes.

"I'm sorry Yona. I did that to get Rash's attention. I know I'm selfish. I just want to spend my remaining time with him and I can' t do that because..." She trailed of as her eyes watered

She wiped her tears. I look at Rash who's just emotionless behind me.

"Because you're always his priority Yona" She smiled but I know that she's not reallt happy but hurting

I can't talk. I don't know what to say.

"Naistorbo ko nanaman kayo" She laughed "Damn this selfishness"

"You're forgiven Tanya" I finally said "Kung alam ko lang, hindi na ako makikihati pa. Una pa lang sana, hindi ko na pinagpilitan pa ang sarili ko kay Rash"

I felt Rash hands enveloped my waist.

"Stop it" He whispered habang nakasubsob ang kaniyang mukha sa aking leeg

Nag-iwas ng tingin si Tanya sa akin. Bakit parang normal lang ito kay Rash? Hindi ba siya naaawa kay Tanya? Dapat minahal niya na lang si Tanya!

'Dapat minahal mo na lang si Francis' my mind shouted

Oo nga pala. Hindi natuturuan ang puso.

I don't know what to do.

"Sa kotse lang ako. Sumama lang ako to say that you're forgiven" I smiled "Sige na Rash maghihintay ako sa kotse. Samahan mo si Tanya hanggang sa makatulog siya"

Rash kissed me on my cheek. Hindi ko na binalik ang tingin ko kay Tanya dahil alam kong nadudurog siya ngayon. Pareho lang naman kami ni Tanya. We became desperate, dahil gusto namin na mahalin kami pabalik. Thinking that would be the best feeling, pero mali. What's the best feeling is not being love back, but the feels of being in love.

Yung Kilig, yung ngiti ng taong mahal mo, yung nararamdaman mo kapag nag-i love you siya sayo, yung mga mata niya na masaya ka na kapag tumingin sayo. It's because you're in love. Being in love is the best feeling.

Bago ako tuluyang makalabas ng pinto nila Tanya, isang babae ang nagpatigil sa akin.

"Yonie?" Gulat na tanong nito

"Crystal" I whispered her name

Bakit siya nandito?

"Crystal!" Tawag sa kaniya ni Tanya

Tinaasan ako ng kilay ni Crystal bago talikuran ako at lumapit kay Tanya. What's the meaning of this?

Crystal hugged Tanya. I saw her worried face nang madaan sa ulo ni Tanya ang tingin niya.

"You're also forgiven Crystal" I whispered to myself

Tumango ako kay Rash at ngumiti bago tuluyang tumalikod.

Nang makapasok ako sa sasakyan ay agad kong pinikit ang aking mga mata. Too much revelations for today.

Unti-unti kong naintindihan kung bakit una pa lang ay parang may galit na sa akin si Crystal. It's because I'm the one who's hurting her best friend.

Hindi ko namalayan na nakatulog na pala ako. Nang magising ako ay agad kong nakita ang mukha ni Rash. He's just staring at me habang nakasandal sa bintana ang ulo niya.

"Sorry, nakatulog na ako kakahintay" I said as I comb my hair using my hand

"Tell me you're not leaving me" He said in a serious tone

Paano si Tanya?

"Sana pala dati pa lang hindi ko na pinilit ang sarili ko sayo. You're in a relationship, dapat lumayo na ako ng panahon na yun" I answered instead

"Kung hindi ikaw ang mamimilit, ako Yona" May diin na sabi niya "Now answer me, you're not leaving me right?"

I avoided his gaze. I love him but...

My conscience is killing me.

"I'm tired" I said and close my eyes again

"I love you, only you" I heard him whispered and felt something on my cheek

He kissed me.

Hindi ko na minulat pa ang aking mga mata. Baka pag nakita ko siya, masabi ko na mahal ko rin siya at hindi ko siya papakawalan kahit na may nasasaktan kami na bilang na lang ang oras.

A trip to Boracay became a trip for revelations.

Ang hirap pag hindi mo alam ang totoo, pero mas mahirap pala kapag nalaman mo na ito.

Nakatulog na ako ng tuluyan sa sasakyan. Nagkamalay na lang ako nang lumapat na ang aking likod sa malambot na kama. I opened my eyes, I saw him with his tired face. Para akong isang mamahaling babasagin na gamit kung kaniyang ilapag sa kama na para bang mababasag ako kaagad.

Nang mailapag niya na ako ng tuluyan ay saka niya lang napansin na gising na pala ako.

"Sorry nagising pa kita, sleep baby. I know you're tired" He smiled at me at bakas din ang pagod sa kaniyang itsura

'You're tired too' Sagot ko naman sa isip ko

Ilang oras siyang nag-drive pa-Boracay, at pabalik. I glanced at wall clock of my room. It's already 6am. Inumaga na kami. Wala pa siyang tulog.

Hinalikan niya muna ako sa aking noo bago tuluyang umalis sa kwarto ko.

"I love you too, take a rest" I whispered

Ilang oras ang nakalipas ang nakatulala lang ako sa kisame. Hindi na ako makatulog pa. Napagpasiyahan ko na lumabas at pumunta ng kusina para uminom.

Nadaanan ko si Rash na natutulog sa sofa, pilit pinagkakasiya ang sarili. Hindi ko napigilan ang lumapit.

"Malalagpasan din natin ito" I smiled at his sleeping face

"Basta magkasama tayo" He slowly opened his eyes

"You're awake" I stated the obvious

Dahan-dahan siyang bumangon at naupo. Hinawakan niya ang aking magkabilang kamay at nilapit ako sa kaniya. Pinulupot niya ang dalawang braso ko sa kaniyang leeg. He then enveloped me with his arm, hugging my waist. Sinubsob niya ang mukha niya sa aking tiyan.

"Good morning baby" He greeted me

"Morning" I greeted back at aalisin na sana ang braso ko na nakapulupot sa leeg niya ngunit bigla niya akong hinila at inupo sa kandungan niya

"Pa-charge muna" He said and kissed me on my nose as he hugs me tightly na para bang pinapahiwatig niya na ayaw niya akong mawala

Should I keep him? Or let him go? 

~●~●~●~●~●~
Thank you for reading❤ Patapos na po ito kaya makaka-focus na ako sa isang story ko. Sana suportahan niyo rin po iyon😊 Lovelots❤