ACIMASIZ (düzenleniyor)

6.Bölüm

   İlk okuyucum olan Selime Süleymanoğlu'na teşekkür ederim... İyi okumalar...

    

     Yarım saattir çantamı karıştırıyor. Hayır ne arayabilir ki? Korku ve aceleden pek bir şey de alamamıştım. Daha fazla dayanamayıp konuştum.

"Eğer hazine arıyorsan orada değil Niall."

   Biraz daha oyalanırsa bu kısa ve iğrenç elbise ile donacaktım. Hangi insan giyerki böyle bir elbiseyi? Ah!! Tâbi ki sürtükler...

      Hayatımda ilk defa böyle bir elbise giydim. Geceliklerim bile uzun ve kapalıydı. Sorumu umursamadan garip aksanı ile konuştu.

"Kaç yaşındasın sen? 60 mı? Büyükannem bile daha açık giyiniyor."

"Benim seçimin böyle." Konuşmadan önce o hayran kaldığım kahkahasını attı.

"Tâbi seni de suçlamamak lazım. Benim de böyle iğrenç bir vücudum olsa bende saklardım."

    Hah aptala bak ya. İğrençmiş. Hem kendisi değil miydi kucağımda olmanı isterdim... İki gün önce beni öldüresiye dövmeseydi gayette güzel bir vücudum vardı.

     Sonunda dayanamayıp çantamı odanın en uzak köşesine fırlatıp üzerinde ki transparan tişörtü çıkardı. O bunu rahatlıkla yaparken ben elimden geldiğince vücuduna bakmamaya ve kızarmamaya çalışıyordum.

     Etrafında ki insanların aksine onun süt beyazı gibi vücudu vardı. Tek bir dövme bile yok. Dövmeden nefret ederim. Karın kısmındaki baklavalarına biraz daha bakmaya devam edersem onları yemek için kendimi tutamayabilirim. Bana uzattığı tişörte baktım. Anlamadığımı fark edince homurdandı.

"Bunu giy."

"Ne! Asla. Kendi kıyafetlerim var."

     Ne cüretle bana bunu yapmamı söylerdi. O kadar ölüm korkusu ile evimden kıyafet alayım, şimdi de bana kendi tişörtünü giydirsin. Hadi bunuda geçtim bir erkeğin tişörtünü giymek sadece onun kız arkadaşına layık bir şey. Bazıları için bu gereksiz olsa bile benim için önemli. Şuana kadar hiçbir erkeğin tişörtünü giymedim ve ilk kez giyeceğimin de erkek arkadaşımın olamasını isterdim.

"Ya bunu giyersin ya da çıplak yatarsın. Aslında çıplak olman işime gelir."

    Pis sırıtışını görünce elinden tişörtü alıp banyoya girdim. Şuan tişört umrunda değil. İlkim Niall'ın tişörtü de olur. Aman başka şeylerimin ilki olmasında....

   Hızlıca üzerimde ki kumaş parçasından kurtulup tişörtü giydim. Bütün gün üzerinde olmasına rağmen ter kokmuyordu. Aksine naneliydi. Kalçamın hemen üstünde bitiyordu. Lânet olsun, altıma giyecek bir şey yok. Bacaklarım hodri meydan diye çığlık atıyor. Bir de tişört transparan olduğu için siyah iç çamaşırlarım belli oluyor. Kendimi siktirmek istesem bu kadar başarılı olamam herhalde. İçerde ki sapıkla ne yapacağım?

    Oflayarak odaya geri döndüm. Çoktan yatağa uzanmış ve mavi okyanus gözleri ile yarı çıplak bedenimi süzüyordu. Rahatsız olsamda belli etmedim çünkü birde bu konu için dayak yiyemezdim. Ani hareketlerimde hâlâ vücudum sızlıyor.

"Ayakta dikilmeye devam mı edeceksin?"

"Nerede yatacağımı söylemedin."

"Yanıma gel." Yavaşça yana kayıp bana yer açtı ve gözleri ile gel işareti yaptı.

   Söylediği şeyle şaşırıp kaldım. Az önce iğrenç dediği bedenimi yanında yatarken istiyordu. Gerçekten APTAL.

"Birlikte mi uyuyacağız?"