GECENİN AYAZI KALBİM

Sarışın Bela

İçindeki sıkıntıyı dışa yansıtmamak için elinden geleni yapıyordu. Görünürde mükemmel olan hayatının aslında bir belirsizlik çukuru olduğunu herkesten gizlemeye çalışıyordu. Buna şu anda yanında bulunan annesi de dahildi. Göz ucuyla bahçede gezintiye çıkan halasına baktı. O malum baskından sonra halası gerçekten de onları eve almamıştı ama Aras milletvekili seçildiğinden beridir de favorisi Aras olmuştu. Bu yüzden de haftada en az bir defa Gazellere gelmeyi ihmal etmiyordu. En sevdiği mekan ise havuz başı idi. Yine havuz başında güneşin ve emir verdiği yiyeceklerinin tadını çıkarıyordu. Gazel'in mutsuzluğunu ise görmüyordu bile. Bunu sadece Gazel'in annesi fark ediyordu.

"En son ne zaman geldi?" demişti.

Gazel, annesinin sorusundan sonra bakışını halasından çekip annesine çevirmişti.

"Bir şey mi dedin?" demişti.

Annesi, anlayışla sorusunu yineledi. "Kocan diyorum ne zaman geldi?" demişti.

Gazel bir süre düşündü ve gülümsemeye çalışarak "Dedim ya anne daha iki gün önce buradaydı. Ama gitmesi gerekti yine Ankara da" demişti. Oysa iki haftadır değil yüzünü görmek sesini bile duymamıştı. Ama annesine ve özellikle meraklı halasına meşhur yalanını söylemiş her gün konuştuklarını ve bir problemlerinin olmadığını vurgulamıştı. Nedense bu yalanlarına annesini bir türlü inandırmıyordu. Eskiden olsa annesi onun bütün sözlerine inanırdı.

"Sen niye gitmedin kızı kocanla? Hem madem artık işleri Ankara da sizde taşının Ankara'ya. Böyle ayrı gayrı olmaz. Siz yeni evlisiniz Gazel" demişti.

"Anne, ben çalışıyorum biliyorsun. Nasıl işimi bırakırım. Hem onun Ankara da olması bizim için bir engel değil. Aras beni ihmal etmiyor." Demiş ve annesinin ellerini tutarak gözlerinin içine bakarak "Gerçekten de iyiyim, mutluyum" demişti.

Annesi yine inanmış gibi görünmek için gülümsemeye çalıştı. Oysa kızını en iyi o anlardı. Onun iyi olup olmadığını en iyi o bilirdi. Kızı kendisine yalanlar uydurup duruyordu. "Sen öyle diyorsan öyledir kızım. Biz kalkalım artık. Halanın keyfini bozmak istemem ama babanın eve dönme zamanı." Diyerek ayağa kalkmıştı.

Gazel de annesine eşlik etmiş o da ayağa kalkmıştı ve yardımcı kadına seslenmişti. Şoförün arabayı hazırlamasını söylemişti.

Annesi de Halasının havuz başı keyfini bozmaya gitmişti.

Gazel de o sırada aceleyle odasına gitmişti.

Annesi ile halası arabaya binmeden onlara yetişmiş ve elindeki zarfı annesine uzatmıştı.

Annesi şaşkın bir şekilde kızına baktı "Bu ne şimdi?" demişti.

Gazel, nefesini düzenledikten sonra. "Al bunu anne. Bu Gamze için. İçinde onun adına düzenlenmiş bir kart var bir de kalacağı yurdun broşürü falan. Kaldığı yurttan memnun değilmiş. Araştırdım, bu yurdun imkanları daha iyi" demişti. Kardeşi Gamze "Hacettepe Tıp Fakültesini kazanmıştı.

Annesi zarfı Gazel'e uzatarak. "Olmaz kızım. Bu kadarı çok fazla. Yurt değiştirme falan yok zamanla alışır. Sen merak etme biz onun ihtiyaçlarını karşılıyoruz" demişti.

Gazel kaşlarını çatarak annesine baktı ve tekrar zarfı annesine uzattı. "Anne neden inat ediyorsun? Sırf evlendim diye kardeşimin ihtiyaçlarını karşılayamayacak mıyım? Unuttun galiba onun lisedeki ihtiyaçlarını ben karşılıyordum. Şimdi de üniversite masrafların karşılıyorum. Ne var ki bunda? Kızın tıp kazandı, unuttun galiba. Şimdi bizim birlik olup onu hakkıyla okutmamız lazım." Demişti.