GECENİN AYAZI KALBİM

Döndün Ayazım...

Ev halkı salonda toplanmış Gazel'in durumunu tartışıyorlardı. Gazel yine kriz geçirmiş ve ev halkını korkutmuştu.

"Anne şimdi ne yapacağız?" diye sordu Derya.

Leman hanım hüzünlü bir şekilde kızına baktı. "Bilmiyorum kızım. Ama Gazel'in durumu beni çok üzüyor. Ediz ile Durunun dönmesini bekleyeceğiz mecbur."

"Ama anne onları bekleyecek kadar zamanımız yok. Görmedin mi Gazel ablamın halini. Yine gece kabusları başladı. Eskiden sadece Aras'ı gördüğünü söylüyordu şimdi ise kokusunu duyuyorum diyor. Bizim bir an önce bir şeyler yapmamız lazım." demişti Deniz.

Leman hanım usulca ayağa kalktı ve aklına gelen fikirle çocuklarına döndü yüzünü. "Ayaz geri gelecek" dedi. O an bir ses duyuldu. Herkes bakışlarını sesin geldiği yöne çevirdi. Salonun diğer ucunda yerdeki kırılan camı toplayan Kerem'i görmüşlerdi. Kerem dikkatleri üzerine topladığın fark edince elindeki cam parçalarını yan tarafındaki küçük masaya bıraktı. "Kusura bakmayın Leman hanım yanlışlıkla oldu" demişti.

Leman hanım "önemli değil" diyerek yönünü tekrar çocuklarına çevirdi.

Kerem ise öfkeyle dişlerini sıktı. Dikkatsizliği canını sıkmıştı. Salonun köşesinde sessizce Gazel için kurulan planları dinlerken aniden Ayaz ismini duyunca dengesi alt üst olmuştu. "Ayaz!" dedi kısık bir sesle "Senden kurtulamayacak mıyım ben!"

"Olmaz anne Ayaz geri gelemez son yaşananları unuttun galiba. Ayaz'ı nasıl düşünmezsin" demişti Derya.

Leman hanım kendinden emin bir şekilde. "Olur kızım. Şu durumda Gazel'e en iyi gelecek kişi Ayaz. Hem aradan uzun zaman geçti. Ayaz çoktan unutmuş gitmiştir bile. Ben yarın gidip onu getireceğim. En azından Edizler dönene kadar Ayaz onun aklını meşgul eder. Daha sonrasına bakarız" demişti.

Derya ile Deniz annelerinin aldığı karardan hiç memnun olmamışlardı ama şu anda yapılacak en mantıklı hareket oymuş gibi duruyordu. Çünkü Gazel dışarıdan güçlü gözükse de ruhu paramparça olan bir kadındı. Ona her ne kadar yardım edemeseler de ona destek olmaları gerekiyordu.

"Sen bilirsin anne demişler ve susmuşlardı.

Leman hanım saatlerdir salonun diğer ucunda ayakta bekleyen ve bir vazo kırmak dışında varlığını hissettirmeyen Kerem'e çevirdi yönünü. "Kerem gelir misin buraya" demişti.

Kerem, Leman hanımın emrine itaat ederek onun yanına doğru ilerlemeye başladı.

Leman hanım karşısındaki adamı bir süre süzdü. Gazel'i çıkış kapısında yakalayıp zaptetmeye çalıştığı andan beri Kerem ilk defa ona şüpheli gelmişti. Gazel'e seslenişi onu tutuşu ve ona bakışı... Aklındaki şüpheleri bir tarafa bırakarak Kerem'in gözlerinin içine baktı. "Bu gece şahit olduğun şeyler yeni değil Kerem. Bu evin dışından çok içi korunmaya muhtaç. Madem sen bizim fedaimizsin içeride de güvenliği ve huzuru sağlamak da sana düşer. Gazel biraz rahatsız. Şu anda uyuyor olabilir ama uyandığında yine evden kaçıp gitmeye yeltenebilir. Senin bu geceki görevin hiç uyumadan Gazelin kapısında onu beklemek olacaktır." Demişti.

Deniz hızlıca ayağa kalktı. "Ama anne buna izin veremem. Biz Derya ile her zamanki gibi nöbetleşe bekleriz. O koruma dışarıda kalacak. Aile sırlarımıza onu dahil etmemiz doğru değil." demişti.

"Sen ne aile sırrından bahsediyorsun Deniz. Gazelin halini görmedin mi. Üstelik Gazel'in güvenliği sırlardan daha önemli. Sana gelince ilaçlarının seni nasıl derin uykuya daldırıyor biliyorsun. Derya ise uyuyacak ve uykusunu alacak. Yarın şirkete çalışmaya gidecek birine ihtiyacımız var. Üstelik Kerem bizim için burada. O görevini yapacak ve siz de uyumaya gideceksiniz" diyerek kararlı bakışlarını çocuklarının üzerinde gezdirdi ve Kerem'e gelince bakışlarını Kerem"in gözlerine kilitledi.