GECENİN AYAZI KALBİM

Üzüldüm...

Gökyüzü pırıl pırıl gözüküyordu. Ay bu gece dolunay şeklindeydi. Ay'a gülümseyerek baktı. Sanki gece bile mutluluğuna şahitlik ediyordu. Mutluydu çünkü Aras eve gelmişti. Onun şu anda alt katta olduğunu bilmek içine tarifsiz mutluluk serpiyordu. Perdeyi sonuna kadar açtı. Ay ışığının yatak odalarına süzülmesine izin verdi. Gece için hazırladığı geceliği de yatağının üzerinde duruyordu. Bu gecenin muhteşem geçmesi için neredeyse her şey hazırdı.

Bir tek engel vardı ki o engel Gazel'in büyük bir belası Alevdi. Alev sabahtan beri evlerinde idi ve bir türlü gitmek bilmiyordu. Şu anda da Aras ile Gazel'i bulaştırmadıkları işlerini hallediyorlardı. Ondan kurtulmak için bir plana ihtiyaç vardı. Bunları düşünerek yatak odasına şöyle bir göz gezdirdi. Bahçe ışıklarını kapattırdıktan sonra ay ışığının bütün güzelliği odasına yansıyordu. Sonra da gülümseyerek odasından çıktı. Artık sarı belayı evden gönderme zamanı gelmişti.

Koridordan aşağı baktığında kocası bilgisayarıyla meşguldü. Alev ise onun karşısında oturmuştu. Alev bir şeyler anlatıyordu ama Aras onu dinliyor muydu? Bunu o mesafeden anlamıyordu. Merdivenleri inerken birden konuşmada kendi adı geçmişti. İster istemez merdivenin ortasında duru vermişti.

"Daha ne kadar devam edecek bu durum Aras?" demişti.

Aras, bir anlığına başını kaldırıp Alev'e bakmış sonra tekrar bilgisayarına yönelmişti. "Hangi durum?" demişti.

"Gazel ile evliliğiniz işte! Sence de her şey yoluna girmedi mi? Artık evli kalmanıza gerek yok. Ayrıca biliyorsun evlenmeni onaylamıyorlar." Demiş ve göz ucuyla merdivendeki Gazel'e bakmıştı. Onun orada olduğunu bilerek bu konuşmayı başlatmıştı. Aras, Gazel'e sırtı dönük olduğundan onu göremiyordu.

"Onların onayına ihtiyacım yok Alev. Gazel ile ne zaman istersem o zaman ayrılırım". Demişti.

Gazel, merdiven korkuluğunu sıkıca kavradığının farkında değildi. Duydukları onun kalbinin sıkışmasına neden oluyordu. "Ne demek ayrılmak, daha yeni evlilerdi onlar."

"Haklısın da sen böyle bu durumu uzattıkça zavallı kadının sana karşı bağlılığı artacak. Yakında senden çocuk bile ister. Senin onu sevdiğini ve bu yüzden evlendiğini sanıyor. Bu ona haksızlık değil mi?" diyerek Gazel için endişeleniyormuş gibi davranmıştı.

Aras, bilgisayarının kapağını aniden indirmiş ve sert bakışlarını Alev'e yöneltmişti. "Alev senin maksadın ne? Sence burası bu konuları konuşmak için uygun bir yer mi? Elbette ki benim de bir düşündüğüm var. Nelerle uğraştığımı sen de biliyorsun. Gazel ile olan evliliğim en küçük problemim benim ve zamanı gelince de bitecek. Yeter kapat bu konuyu" demişti.

"Aras, seni düşündüğümü biliyorsun. Ben sana yardımcı olmaya çalışıyorum. İleride daha büyük problemlerle karşılaşma diye söylüyorum bunu. Gazel'e evliliğin ile ilgili gerçekleri söylemelisin. Onunla sırf seçimleri kazanmak için imajını daha güzel göstermek için evlendiğini bilmeli Gazel. Haa bir de şu fotoğraf meselesi yüzünden Gazel rezil olmuştu Gazel'i daha fazla zavallı hale düşürmemek için evlendin. Sana onun ailesi ile ilgili dosyayı ben hazırladım Aras. Baba fabrika işçisi, anne ev hanımı, abi Almanya da bir işçi bir de lisede okuyan kız kardeş. Seçim için bulunmaz nimet demiştim sana. Halktan biri imajın için Gazel'in o sıradan ailesine ihtiyacın vardı. Bunu hepimiz biliyoruz ama Gazel bilmiyor. Değil mi?" Demiş ve göz ucuyla baktığı Gazel'in merdivene öylece oturup kaldığını görmüştü. O kadından kurtulması an meselesiydi artık. Aras'ın yanında olmaması gerektiğini öğrenmesi gerekiyordu.

Gazel merdivene öylece oturup kalmıştı. Bir an ayakları yürümeyi unutmuştu sanki. Elini kalbine götürdü bakışları hala alt katındaki insanlarda idi. "Ben buradayım" diye haykırmak geliyordu içinden ama sesi çıkmayacakmış gibi geliyordu ona. Evliliği nasıl seçim planı olurdu? Nasıl bir işin içine düşmüştü? Konuşmaların tek kelimesini bile kaçırmamak için pür dikkat onları dinlemeye koyuldu.