GENÇ KURTLAR

29.bölüm

(Yazardan)

Her zamanki gibi hastanede fazladan mesai yapıyordu,hayat şartları işte.Evde çocukları vardı,eşinin kazandıgı iile kendinin kazandıgı para ancak yetiyordu aileye.Hastanede çalışırken canı çıkıyordu ama şikayet edecek durumda degildi.

Elindeki kan tahlili olan tüpleri alt kata taşımak için asonsore bindi .Dügmeye bastı ve kısa bir süre sonra kapı açıldı ama gelmesi gereken yere gelmedigini fark etti.Dügmeye tekrar bastı.Yine başka bir yere geldigini fark etti.Asonsorden çıktı ve merdivenlere dogru ilerledi,tek çareyi merdivenlerde bulmuştu çünkü.

Merdivenlere gelince tam aşagıya inecekti ki bir el onu tuttu ve odalardan birine soktu.Kadın bu şeyden dolayı fazlasıyla korktu ve bagırmaya başladı ama bir işe yaramıyirdu.Onu tutan her kimse fazlasıyla güçlüydü.Bu kişinin bir kadın oldugunu gördü ama yüzünde maske vardı ve bu da yüzünü görmesini engelliyordu.Onu yatagın ayak kısmına sıkıca bagladı ve agzını bir bezle bagladı.

Bu kadar bagırma tatlım,bu seni kurtarmayacak.dedi ve işine devam etti.Kadın çok korkuyordu,korkması normaldi.Onu yataga iyice bagladıktan sonra kadının yanına diz çöktü.

S-sen k-kimsin?dedi kadın zorlukla.

Darach.

Darach mı?

Evet ama bunun senin için artık bir önemi yok.Sen artık bir ölüsün.dedi ve elindeki iple kadının bogazını bagladı ve yek hamlede onu bogdu.Öldügünden emin olmak için cebindeki bıçakla bogazını kesti ve son olarak silahıyla kadının kafasına vurdu.Sonra ayaga kalktı ve hastaneden çıktı.

Kadın artık ölüydü.Bu da Darachın bir kurbanıydı.Darach iyileştiricilere geçmişti.Darach yavaş yavaş gücüne kavuşuyordu.

(Mia)

Gözlerimi bir ormanda açtım.Burası çok tanıdık geliyordu ama bir türlü nerden tanıdık geldigini bilmiyordum.Sonra bir seyler gördüm.Ben ordaydım ve sonra bir beta gelip pençelerini bana sapladı ve benim hareketimle bir agaca carptı ve ordan da koşarak gitti.Bu anı biliyorum.Bunları ben yaşadım ama niye görüyorum ki.Sonra yalpalayarak bir yere düsüyorum.Kesilmiş kocaman bir agacın üstüne.Ustünde kan lekeleri ve bir de küçük fidan vardı.Bunu daha önce hiç fark etmemiştim.

Sonra bir şey daha gördüm.Beni yaralayan beta hızla koşuyordu durmadan arkasına bakıp duruyordu.Sonra bir şeye takılıp düştü ve bir agaca tutunup durmayı başardı.Belini agaca verip uludu.Ardından insan haline döndü.Bu,bu Christi.Beni en yakın arkadaşım mı yaraladı yani.Başını agaca dayadı.

Bunu yapmamalıydım,o benim arkadaşım.Kendimi durdurmalıydım.Ona zarar verdim,ölebilir.dedi ve aglamaya devam etti.Bir kaç dakikadan sonra yerinden kalktı ve hızla koşmaya başladı.Beni yaraladıgı yere geldi ve beni aramaya başladı.Ben orda olmadıgım için beni bulamadı.Yere çöktü ve başını öne egdi.Birden başını havaya kaldırdı ve ulumaya başladı.Bir kaç dakika sonra Chrisin yanına Alex ve Kira geldi.Alex ve Kira her seyi biliyor muydu yani.Alex,Chrisin omzundan tuttu

N'oldu,bir şeyin mi var?

Benim bir şeyim yok ama onun...dedi ve sustu.

Kim?

Mia.Mia burdaydı,kendimi tutamadım ve ona zarar verdim.Beni kendinden uzaklatırdı ama yarası vardı.Ona baktıgımda burda yoktu.Nerde oldugunu bilmiyorum.Lanet olsun bilmiyorum...dedi aglayarak.

Sen evine git.Biz Alexle Miayı bulmaya çalışırız.

Ama ben....

Sen git.

Peki.dedi ve gitti.

Alex onu nasıl bulucaz?

Bilmiyorum ama bulmak zorundayız.

Lucas duymadan bulalım,çok merak eder.Onu ölmeden bulmalıyız.

O ölmeyecek.

Alex ikinci defa yaralandı.O şuan güçsüz ve nasıl baş edilecegini bilmiyor.

Evet öyle ama baş etmeli Kira.Bunu yapmak zorunda.

O zaman arayalım.

Tamam.dediler ve aramaya başladılar.Sonra kendimi gördüm.Sokaga girdim ve yere çöküp oturdum.Hemen sonra da Talia geldi ve beni alıp evine getirdi.Beni yataga yatırdı ve kanımı durdurmaya başladı.En son durunca yere çöktü.

Seni onlarla nasıl tanıştıracagımı bilmiyorum.Jamesle evlenmemle.zaten aile dagılmıştı.Şimdi seni buldum ama onlara uzak kaldım.Birlik olmamız çok zor.Hep bir ikilemde kalıcam.