GENÇ KURTLAR

41.bölüm

Lucas hemen arkamda beni takip.ediuordu.Digerleri de onun arkasındaydı.Agaçların sıklaştıgını fark edince içimi birden korku kapladı.Lucas elimi tuttu.

Sakin olmaya çalış.Sen hep sakindin.Darach öldü burda sadece Sofia var.

Bu konudan dolayı mı korkuyorum emin degilim.dedim ona bakarak.Benim küçüklükten beri yükseklik korkum vardı ve bu kuyu üç metreydi.Korkularla yüzlesme zamanı.Agaçların sıklıgının bittigi yerde durdum.Ayagımı yere sürterek yürüdüm.Tahta parçasını koydugu için ayagım hemen çarpacaktır.Ayagım bir şeye takılınca çömeldim ve takılan şeyi elimle çektim.Kuyuyu bulmuştum ama iş bulmakla bitmiyordu.Ayaga kalkıp Kiranın elindeki İpi aldım.Herkes kurt oldugu için bu işi ben yapıyordum.Lucas da yapabilirdi ama olmazdı.O dolunaydan etkileniykrdu ve Darach buraya dolunay tozu serpiştirmişti.Bu toza bulaşan herkes dolunyayda hırçınlaşir.Lucasın hırçınlaşmasını istemem.Zaten oldukça sinirli.Belime ipi sıkıca bagladıktan sonra kuyunun kenarına oturdum ve iki saniyeligine gözlerimi kapattım.Bu korkuyu asmam gerek.Gözlerimi açınca ipin ucunu Lucasa verdim.Kendimde o cesareti bulunca bedenimi kuyudan aşagıya bıraktım.Ayaklarım zemine basınca ne zaman kapadıgımı bilmedigim gözlerimi açtım.Etrafta Sofiayı aramaya başladım.

Yerde yatan bir beden görünce hemen yanına gittim.Yüzü solgun bir kadınla buldum kendimi.Kadını uyandırmak için biraz sarstım ama uyanmadı.En son yüzüne bir kaç tane tokat çarptım ama yine uyanmadı.Sonra ellerimi yumruk yapıp yüzüne vurunca birden kırmızı gözlerle bana baktı ve hızla ayaga kalktı.Bende onunla kalktım.

Sofia...

Sen Miasın degil mi?diye bana baktı.Gözleri siyah rengini bulmuştu.

Evet ben Miayım.Hadi şimdi bu kuyudan çıkalım.

Evet çıkalım.diyince elimle bedenini sardım.O da bana tutundugunda ipi salladım.Anlamış olucaklar ki ip yukarı çkilmeye başladı.Biraz zamandan sonra kuyunun başına ulaştık.Tanımadıgım bir adam Sofiayı benden aldı.Lucas da yanıma gelip beni belimden tutup kendine çekti.Ona oldukça yakındım hatta bedenlerimiz bir olmuştu ama bunu umursamıyordum.Çünkü korkuma ragmen bir can kurtarmıştım.Lucastan ayrılıp belimdeki ipi çözdüm.Sofia hızla yanıma geldi ve bana sımsıkı sarıldı.Bende ellerimi ona doladım.

Sana çok teşekkür ederim Mia,Çok teşekkür ederim.dedi benden ayrılırken.İstemsizce gülümsedim.

Önemli degil.

Senin rüyana girerken beni dinleyecegini biliyordum.Bana kulak asıcagını biliyordum.diyince kaşlarımı çattım.

Rüyama mı girdin?

Evet.

Beni nerden tanıyorsun ki?

Hayatta tek bir tane ölüm perisi oldugunu biliyorum.Ama hayatta kalan tek ölüm perisi sensin.Çıglıkların seni öldürmüyor,seni daha güçlü yapıyor.Senin kim oldugunu bilmiyordum,yüzünün neye benzedigini bile bilmiyordum.Tek bir ümidim vardı,o da sendin.Rüyana girip beni kurtarmanı istedim.

Bir şey sormak istiyorum.

Tabii.

Darachla yüzleştim hatta onu öldürdüm de ama onun yaptıgı bir şey sonucunda hafızamı kaybettim.Silinen anılarımı tekrar hatırlama gibi bir şansım var mı?dedim ümitle.

Hafızanı kaybetmene gerçekten üzüldüm çünkü sen çıglıgını sadece sevdiklerin için kullanmak istedin.Yani onlar sayesinde çıglıgını kullanmayı ögrendin ve yine sanırsam sevdiklerin sayesinde hafızanı kazanacaksın.Eger kazanmazsan da seni kaybetmeyi göze alamayacak dostlar kazanacaksın.dedi.Onu pür dikkat dinliyordum.